คนหรือสิ่งที่ไม่สําคัญ คือ

• คนไม่มีอํานาจ
  ผู้ไม่มีอิทธิพลใดๆ

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• หรือ     สัน. คำบอกความให้เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น จะเอาเงินหรือทอง; คำประกอบกับประโยคคำถาม เช่น ไปหรือ.
• อสิ     น. ดาบ, มีด, กระบี่. ( ป. , ส. ).
• สิ     คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
• สิ่ง     น. ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต เช่น คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ทองคำเป็นสิ่งมีค่า; ภาวะ,
• สิ่งที่     อันซึ่ง อันที่
• สิ่งที่ไม่สําคัญ     สิ่งที่ไม่มีค่า สิ่งเล็กน้อย สิ่งที่ไม่จําเป็น เรื่องเล็กน้อย การไร้ความหมาย
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ที่ไม่สําคัญ     ซึ่งไม่มีสาระ ที่แทบจะไม่มีความหมาย ที่ไม่จําเป็น
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่สําคัญ     ไม่มีค่า ไม่จําเป็น ไม่เป็นไร ไม่มีแก่นสาร ผิวเผิน ไม่ลึกซึ้ง เล็กน้อย ไม่เกี่ยวข้อง ไม่มีสาระ สําคัญเล็กน้อย สัพเพเหระ ไร้ความหมาย ไม่ใส่ใจ ลืมเสีย
• สําคัญ     ยิ่งใหญ่ เด่น เอก มีความหมาย มีคุณค่า มีราคา มีประโยชน์มาก คะเน สังเกต เข้าใจ จําเป็น ซึ่งเป็นที่ต้องการ ซึ่งเลี่ยงไม่ได้ เป็นหลัก ซึ่งมีความหมาย
• คนหรือสิ่งที่เป็นหลักสําคัญ    หลักสําคัญ หัวเรี่ยวหัวแรง