คนอวดโก้ คือ

• คนวางมาดหรูหรา

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
• อวด     ก. สำแดงให้รู้เห็น เช่น อวดฤทธิ์อวดเดช, แสดงให้ปรากฏ เช่น อวดความสามารถ, นำออกให้ดูให้ชม เช่น เอาของมาอวด, ยกย่องต่อหน้าคน เช่น อวดว่าลูกตัวเก่ง,
• อวดโก้     แสดงโอ้อวด วางมาดหรูหรา ขี้คุย ขี้โม้ โอ้อวด
• โก     พี่
• โก้     ๑ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) ก. กู่ตะโกน, เรียกดัง ๆ. ๒ ว. หรูหราภูมิฐาน (มักใช้แก่กิริยาแต่งตัวหรือการแสดงกิริยาอื่น ๆ).
• การเดินอวดโก้    การคุยโว การวางท่าโต การวางโต
• คนอวดดี    คนคุยโว คนทะนงตัว คนที่ทะนงตน คนหลงตัวเอง
• คนอวดรู้    คนอวดฉลาด คนรู้มาก คนวางมาด
• อวดโต    ต้มหรือให้ความร้อนมากเกินไป ทำมากเกินไป ทำเกินไป ทำให้เหน็ดเหนื่อยเกินไป พูดเกินความจริง เพิ่มหรือขยายเกินกว่าปกติ คุยโต คุยโตโอ้อวด อวดตัว โม้ โอ้อวด
• เป็นคนอวดดี    กลายเป็นคนหัวสูง กลายเป็นผู้หยิ่งทะนง
• คนอวดฉลาด    คนอวดรู้
• เดินอวด    วิ่งเล่น
• การพูดโอ้อวด    การคุยโม้ การคุยเขื่อง การคุยโต
• คนคดโกง    นักต้มตุ๋น คนละโมบ คนโกง คนหลอกลวง