คนเก็บสตางค์ คือ

• คนเก็บเงิน
  พนักงานเก็บเงิน

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• คนเก็บ     คนสะสม สิ่งหรือเครื่องมือเก็บ อุปกรณ์รวมตัว ผู้เก็บ
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เก็บ     ๑ ก. เอาไปหรือเอามาจากที่ เช่น เก็บผ้า เก็บผลไม้, เอาเข้าที่ เช่น เอาหนังสือไปเก็บ เอารถไปเก็บ, เอาสิ่งของที่ตกหล่นอยู่ขึ้นมา เช่น เก็บของตก,
• ก็     ๑ สัน. แล้ว, จึง, ย่อม, เช่น พอหันหน้ามาก็พบเขาทำดีก็ได้ดี. ๒ นิ. ไขความ เช่น ถึงแก่กรรมก็ตายนั่นเอง ประสาทพิการก็บ้านั่นเอง,
• สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• สตางค์     สะตาง น. เหรียญกระษาปณ์ปลีกย่อย ๑๐๐ สตางค์ เป็น ๑ บาท, อักษรย่อว่า สต., โดยปริยายหมายถึงเงินที่ใช้สอย เช่น วันนี้ไม่มีสตางค์ติดตัวมาเลย
• ตา     ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
• ตาง     ( โบ ; กลอน ) ส. คำใช้แทนนามหลายฝ่ายให้แยกออกเป็นส่วน ๆ เช่น ทุกทั่วสัตวตื่นตาง แตกเต้า. ( ตะเลงพ่าย ), ต่าง ก็ว่า.
• คนมีสตางค์    คนมั่งมี คนมีเงิน คนรวย เศรษฐี
• มีสตางค์    มีเงิน
• ทอนสตางค์    ทอน ทอนเงิน
• สตางค์ปลีก    ตังค์ปลีก เงินปลีก เศษสตางค์ เงินย่อย
• สะตุ้งสตางค์    ตังค์ ปัจจัย สตางค์
• เศษสตางค์    1) n. เหรียญราคาน้อย ตัวอย่างการใช้: หนุ่มน้อยกำลังควานหาเศษสตางค์ในกระเป๋า 2) n. เงินจำนวนเล็กน้อย, เงินปลีกย่อย ตัวอย่างการใช้: เขาเพียงแค่เก็บเศษสตางค์จากกำไรค่าเช่า ก็พอก