คนเลินเล่อ คือ

• คนขี้หลงขี้ลืม
  คนประมาท
  คนไม่มีสมาธิ

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• เลินเล่อ     ก. ขาดความระวังหรือไม่รอบคอบในสิ่งที่ควรกระทำ เช่น เด็กคนนี้เลินเล่อ ทำกระเป๋าสตางค์หล่นหายโดยไม่รู้ตัว. ว.
• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• ลิน     มายา ลิน
• เล่อ     ว. แสดงอาการมีหน้าตาผิดปรกติเพราะตกใจ ดีใจ หรือแปลกใจ, เซ่อซ่า, เร่อร่า กะเล่อกะล่า หรือ กะเร่อกะร่า ก็ว่า.
• ล่อ     ๑ น. สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างลากับม้า ใช้เป็นสัตว์ต่าง. ๒ ก. ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอุบายชักนำ เช่น เอาน้ำตาลล่อมด เอาเหยื่อล่อปลา;
• คนที่เลินเล่อ    คนที่สะเพร่า คนที่ไม่รับผิดชอบ
• คนเลว    n. ผู้ที่ประพฤติเลวทราม ขัดต่อศีลธรรม จิตใจชั่วร้าย ชื่อพ้อง: คนชั่ว, คนชั่วช้า, คนเลวทราม คำตรงข้าม: คนดี, คนบริสุทธิ์ ตัวอย่างการใช้: เราควรป้องกันไม่ให้คนเลวผ่านการคัดเลือกเข้ามาในส
• คนเลี้ยง    คนผสมพันธุ์พืชหรือสัตว์ คนอบรม สัตว์หรือพืชที่ออกลูก คนเลี้ยงลูก พี่เลี้ยง พี่เลี้ยงเด็ก
• คนเล็ก    คนแคระ
• คนเล่า    คนเล่าเรื่อง ผู้เล่า ผู้เล่าเรื่อง ผู้บรรยาย
• ไม่เลินเล่อ    สุขุม ไม่รอบคอบ
• คนเข้าเล่มหนังสือ    ช่างทำหนังสือ คนเย็บเล่มหนังสือ
• คนเย็บเล่มหนังสือ    ช่างทำหนังสือ คนเข้าเล่มหนังสือ
• คนเล่นพนันขันต่อ    เจ้าหน้าที่สนามม้าที่เอาน้ำหนักถ่วงม้าแข่ง

• แน่สิคะ ฉันไม่ใช่คนเลินเล่ออย่างนั้น