คนไร้สติปัญญา คือ

• คนไม่มีสติปัญญา

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• ไร     ๑ น. ชื่อสัตว์พวกแมงหลายชนิด ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก
• ไร้     ว. ขัดสน, ไม่มี, ปราศจาก, เช่น ไร้ทรัพย์ ไร้ความสามารถ.
• ไร้สติ     ขาดสติ ไม่มีสติ ไร้ความสำนึก หมดสติ เขลา เบาปัญญา โง่ ไม่มีสมอง
• ไร้สติปัญญา     โง่ ขาดไหวพริบ
• สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• สติ     สะติ น. ความรู้สึก, ความรู้สึกตัว, เช่น ได้สติ ฟื้นคืนสติ สิ้นสติ, ความรู้สึกผิดชอบ เช่น มีสติ ไร้สติ, ความระลึกได้ เช่น ตั้งสติ กำหนดสติ. ( ป.
• สติปัญญา     น. ปัญญารอบคอบ, ปัญญารู้คิด, เช่น เขาเป็นคนมีสติปัญญาดี.
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ติป     ทิป ให้ทิป
• ปัญญา     น. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. ( ป. ).
• คนไม่มีสติปัญญา    คนไร้สติปัญญา
• ที่ไร้สติปัญญา    โง่ ที่ไม่มีปัญญา ที่ไม่มีสติปัญญา
• มีสติปัญญา    เฉลียวฉลาด รู้แจ้ง
• ใช้สติปัญญา    ซึ่งมีปัญญาสูง เกี่ยวกับปัญญา