ครื้นเครง คือ
สัทอักษรสากล: [khreūn khrēng] การออกเสียง:
"ครื้นเครง" การใช้"ครื้นเครง" อังกฤษ"ครื้นเครง" จีน
ความหมายมือถือ
คฺรื้นเคฺรง
ว. เสียงดังครึกครื้น, สนุกสนาน เช่น หัวเราะกันอย่างครื้นเครง, มีอารมณ์สนุกสนาน เช่น เขาเป็นคนครื้นเครง.
- ครื้น คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน.
- รื้น ( กลอน ) ก. รื่น. ว. อาการที่น้ำตาเอ่อขึ้นมาในดวงตา เช่น น้ำตารื้นขอบตา.
- เค โพแทสเซียม ตัวเค
- เครง เคฺรง, -คฺรา ว. อึกทึก, กึกก้อง, เช่น หนึ่งกล้วยออกเครือเครงครา กลางลำมายา. ( อภิไธยโพธิบาทว์ ).
- รง ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Garcinia hanburyi Hook.f. ในวงศ์ Guttiferae ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ทุกส่วนมียางสีเหลือง. ๒ น. ชื่อยางไม้ที่ได้จากไม้ต้น
- ความครื้นเครง ความรื่นเริง ความสนุกสนาน ความเฮฮา
- เล่นอย่างครื้นเครง วิ่งเล่น เล่นซุกซน เล่นอึกทึกครึกโครม
- ให้ความครื้นเครง ให้ความบันเทิง ให้ความรื่นเริง ให้ความสนุกสนาน ให้ความสําราญ ให้ความเพลิดเพลิน
- เครงเครียว (กลอน) ว. ครื้นเครง, เกรียวกราว, เช่น หฤทัยเครงเครียว. (จารึกวัดโพธิ์).
- เครงครา เคฺรง, -คฺรา ว. อึกทึก, กึกก้อง, เช่น หนึ่งกล้วยออกเครือเครงครา กลางลำมายา. (อภิไธยโพธิบาทว์).
- เครงครำ เคฺรงคฺรำ, -คฺร่ำ ก. ร้องไห้.
- เครงครื้น ว. เสียงดังครึกครื้น, ครื้นเครง ก็ว่า.
- เครงคร่ำ เคฺรงคฺรำ, -คฺร่ำ ก. ร้องไห้.
- แครงเครียว แคฺรงเคฺรียว (โบ; กลอน) ว. แรงมาก, โบราณเขียนเป็น แครงครยว ก็มี เช่น ท่านนี้แครงครยว คืนค่ำข่ำขยว จักขอสักอัน. (ม. คำหลวง มหาพน).
- เค้าโครง น. โครงเรื่องย่อ ๆ.
ประโยค
- ได้สิ คิโนกะก็คงอยากได้บรรยากาศที่ครื้นเครงๆ
- การแสดงคอนเสิร์ตครื้นเครงจากคณะหมีผู้รื่นรมย์
- ที่นี่คงไม่เคยมีเรื่องครื้นเครงบ้างเลยสินะ
- ฮยอง ทำไมข้างล่างนั่นดูครื้นเครงจังเลยเล่า
- ดูไม่ทำหน้าเศร้า ท่าเดินก็ดูครื้นเครงขึ้น
- อยู่ท่ามกลางย่านขายของที่ครื้นเครงทั้งกลางวันและกลางคืน
- สัมผัสบรรยากาศครื้นเครงในคืนวันอาทิตย์ !
- มันดูเหงาๆดีเนอะหลังงานครื้นเครงเนี่ย
- พวกเขาอยู่ที่นี่ครื้นเครงดี ใช่ไหม รอย
- " อาวะโอโดริ " ที่ครื้นเครงในตอนกลางวัน