คลอโรฟลูโรคาร์บอน คือ

• สารซีเอฟซี

• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• คลอ     คฺลอ ก. เคียงคู่กันไปอย่างคู่รักหรืออย่างสนิทสนม; ปริ่ม, ใกล้จะไหล, ในคำว่า น้ำตาคลอ หรือ น้ำตาคลอหน่วย; ทำเสียงดนตรีหรือร้องเพลงเบา ๆ
• โร     โต ป่อง
• โรค     โรก, โรคะ- น. ภาวะที่ร่างกายทำงานได้ไม่เป็นปรกติเนื่องจากเชื้อโรคเป็นต้น. ( ป. , ส. ).
• โรคา     ( กลอน ) น. โรค.
• คา     ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
• คาร์บอน     น. ธาตุลำดับที่ ๖ สัญลักษณ์ C เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง มีหลายอัญรูป เช่น เพชร แกรไฟต์
• บอ     ว. เกือบบ้า, ใกล้จะเป็นบ้า, ครึ่งบ้าครึ่งดี.
• บอน     น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดในวงศ์ Araceae คือ ชนิด Colocasia esculenta (L.) Schott var. antiquorum (Schott) Hubb. et Rehder
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• คลอโรฟลูออโรคาร์บอน    คลอริเนตไฮโดรคาร์บอน ฟลูออริเนตไฮโดรคาร์บอน ฮาโลคาร์บอน ฮาโลจีเนตไฮโดรคาร์บอน
• ไฮโดรคลอโรฟลูออโรคาร์บอน    สารเอชซีเอฟซี
• เปอร์ฟลูออโรคาร์บอน    เปอร์ฟลูออโรคาร์บอ
• เปอร์ฟลูออโรคาร์บอ    เปอร์ฟลูออโรคาร์บอน
• คลอโรฟอส    เมไตรโฟเนต ไตรคลอฟอน

• ส่วนผสมระหว่างคลอโรฟลูโรคาร์บอน ไนโตรเจน