คลุมด้วยหมวกคลุมศีรษะ คือ

• คลุมด้วยผ้าคลุมศีรษะ

• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• คลุม     คฺลุม ก. ปกหรือปิดสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อป้องกันไม่ให้เสียหายหรือทำให้มองไม่เห็นเป็นต้น เช่น เอาผ้าใบคลุมรถยนต์ไว้ ไม้เลื้อยคลุมหลังคา; ครอบไปถึง
• คลุมด้วย     ปูด้วย ฉาบด้วย
• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• มด     ๑ น. ชื่อแมลงหลายชนิดในวงศ์ Formicidae ส่วนท้องปล้องที่ ๑ หรือปล้องที่ ๑ และปล้องที่ ๒ ซึ่งติดกับอกคอดกิ่ว
• ด้วย     ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
• หมวก     หฺมวก น. เครื่องสวมศีรษะมีรูปต่าง ๆ เพื่อเป็นเครื่องประดับหรือกันแดดกันฝนเป็นต้น.
• มวก     น. ชื่อไม้เถาชนิด Parameria laevigata (Juss.) Moldenke ในวงศ์ Apocynaceae มียางเหนียวคล้ายกาว ใช้ทำยาได้, กระทั่งติด เครือเขามวก ตังติด หรือ
• วก     ก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.
• กค     กระทรวงการคลัง
• ศีรษะ     สีสะ น. หัว (เป็นคำสุภาพที่ใช้แก่คน). ( ส. ; ป. สีส)
• หมวกคลุมศีรษะที่ติดอยู่กับเสื้อ    ผ้าคลุมศีรษะที่ติดอยู่กับเสื้อ
• คลุมด้วยผ้าคลุมศีรษะ    คลุมด้วยหมวกคลุมศีรษะ
• ที่ปกคลุมด้วยหมอก    เลือนราง ซึ่งพร่ามัว ซึ่งมีหมอกลง
• ผ้าคลุมศีรษะ    ผ้าฮิญาบ ผ้าคลุมหน้า