ควบกล้ํา คือ

• กล้ํา
  ควบ

• ควบ     ๑ ก. เอารวมเข้าเป็นอันเดียวกันหรือเข้าคู่กัน เช่น ควบเชือก ควบด้าย สอบควบ กินยาควบกัน. ๒ ก.
• บก     น. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่น้ำลำคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน เช่น ทหารบก ทางบก, ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากน้ำ, เช่น ขึ้นบก บนบก. ว. แห้ง,
• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• กล้ํา     ควบ ควบกล้ํา
• ล้ํา     ยิ่ง เกิน เพิ่มขึ้น คาบเกี่ยว ซ้อน ล้ํากัน เหลื่อม เหลื่อมล้ํา ล่วงล้ํา ล่วงเกิน ล้ําเส้น ยื่นออกมา โผล่ออกมา
• อักษรควบกล้ํา    อักษรกล้ํา
• ควบกล้ำ    adj. ลักษณะของอักษรหรือเสียงที่เข้ากันหรือกลืนกัน ตัวอย่างการใช้: เด็กรุ่นใหม่แทบจะไม่ออกเสียงควบกล้ำแล้ว
• เสียงควบกล้ำ    n. เสียงที่ต้องเปล่งโดยมีเสียงอักษรกล้ำรวมอยู่ด้วย ตัวอย่างการใช้: ผู้ที่มีการศึกษาน่ายกย่องนั้นควรจะพูดจาชัดเจน คำที่มีเสียงควบกล้ำต้องออกให้ได้
• ควบกัน    adv. อย่างพร้อมๆ กัน, อย่างไปด้วยกัน ชื่อพ้อง: พร้อมกัน, ควบคู่กัน ตัวอย่างการใช้: เขาชอบฟังเพลงกับอ่านหนังสือควบกันอย่างนี้บ่อยๆ
• ควบม้า    ก. อาการที่คนขี่หลังม้ากระตุ้นให้ม้าวิ่งไปอย่างเร็ว.
• แส้ควบม้า    แส้ม้า
• โรควัวบ้า    บีเอสอี
• การควบม้า    การขับขี่ การขี่ การขี่ม้า การขี่รถ การขี่เรือ ทางสำหรับขับขี่ ทางสำหรับขี่ม้า ท่าวิ่งควบของม้า
• ต้นบัวบก    บัวบก
• บัวบก    น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Centella asiatica (L.) Urban ในวงศ์ Umbelliferae ขึ้นตามที่ชุ่มชื้น ทอดเลื้อยไปตามพื้นดิน ใบเดี่ยวกลม ขอบใบหยักเล็กน้อย ใบและต้นกินได้และใช้ทำยาได้, พายัพและอีสานเรียก ผักหน