เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

ความกล้าหาญ คือ

สัทอักษรสากล: [khwām klā hān]  การออกเสียง:
"ความกล้าหาญ" การใช้"ความกล้าหาญ" อังกฤษ"ความกล้าหาญ" จีน
ความหมายมือถือ
  • ความเด็ดเดี่ยว
    ความกล้า
    ความอาจหาญ
    ความองอาจ
    ความทรนง
    ความใจแข็ง
    ขวัญ
    ความมีใจกล้า
    ความสามารถในการตัดสินใจทําบางสิ่งได้เป็นอย่างดี
    การกระทำหรือการพูดที่กล้าหาญ
    การชอบเอาอกเอาใจสตรี
    ความชอบช่วยเหลือคนอื่น
    ความเป็นผู้กล้าหาญ
    กล้า
    การกล้าเผชิญ
    ความท้าทาย
    การกระทําที่กล้าหาญ
    พฤติการณ์ที่กล้าหาญ
    วีรกรรม
    ไม้ขีดไฟ
    ความเก่งกล้า
    พิริยะ
    ความอดทน
    ความแข็งแกร่ง
    ความเป็นลูกผู้ชาย
    ความกล้าหาญชาญชัย
    วิกรม
    ความกล้าได้กล้าเสีย
    ความทรหด
  • ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
  • ความกล้า     n. ความกล้าหาญไม่กลัวเกรงอันตรายใดๆ ชื่อพ้อง: ความเก่งกล้า, ความองอาจ, ความกล้าหาญ คำตรงข้าม: ความขลาด, ความกลัว ตัวอย่างการใช้:
  • วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
  • วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
  • มก     ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ปลากระบอก. ( ดู กระบอก ๒ ).
  • กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
  • กล้า     ๑ กฺล้า น. ต้นข้าวที่เพาะไว้สำหรับย้ายไปปลูกที่อื่น, โดยอนุโลมเรียกพืชที่เพาะไว้สำหรับย้ายไปปลูกในที่อื่นว่า กล้า เช่น กล้าพริก กล้ามะเขือ. ๒
  • กล้าหาญ     กล้า หาญ หาญกล้า เข้มแข็ง กล้าเผชิญ ผึ่งผาย สง่า องอาจ อาจอง ใจกล้า อาจหาญ อาจ วิกรม เก่งกล้า ไม่กลัว เป็นลูกผู้ชาย กล้าได้กล้าเสีย เสี่ยง โลดโผน
  • ล้า     ๑ ว. หย่อนแรงหรือกำลัง เช่น เดินขึ้นเขามาก ๆ เข่าล้า ยกของมากจนแขนล้า สมองล้า, ย่อหย่อน เช่น จิตใจล้า. ๒ ว.
  • หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
  • หาญ     ว. กล้า, เก่ง, เช่น ทหารหาญ; บังอาจ เช่น หาญสู้, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น กล้าหาญ หักหาญ เหี้ยมหาญ ฮึกหาญ.
  • ไร้ความกล้าหาญ    ไร้ความอดทน
  • ความกล้าหาญชาญชัย    วีรกรรม ความเป็นวีรสตรี ความเป็นวีรบุรุษ ความกล้า ความกล้าหาญ ความอาจหาญ ความเด็ดเดี่ยว
  • ขาดความกล้าหาญ    ไม่มีหัวใจ ไร้ความกระตือรือรั้น
  • ทําให้หมดความกล้าหาญ    ทําให้หมดกําลังใจ
ประโยค
  • พื้นฐานของออกกำลัง ก็คือ ความกล้าหาญ และความอดทน
  • มันยากที่จะทำคุณไม่ได้มีความกล้าหาญที่ภายในคุณ
  • แต่ความกล้าหาญของเหล่าซิมเมอเรียนอยู่ที่อารมณ์
  • ผู้ชายคนนี้ได้รับการกล่าวอ้างสำหรับความกล้าหาญ
  • นั่นแหละที่ทำให้ที่นี่คือ หุบเขาแห่งความกล้าหาญ
  • ฉันประทับใจกับความกล้าหาญ ของเธอและสิ่งที่เธอทำ
  • เมื่อได้พบกับนายก พระองค์จะมีความกล้าหาญเช่นกัน
  • มันทำลายความกล้าหาญ เมื่อรู้สึกว่าอยู่โดดเดี่ยว
  • คนเป็นอัยการ ต้องมีทั้งความกล้าหาญและเด็ดเดี่ยว
  • ต้องใช้ความกล้าหาญเป็นอย่างมาก แล้วใช้หัวใจด้วย
  • ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:  1  2  3  4  5