ความฉลาดเฉียบแหลม คือ

• ความมีไหวพริบเฉียบแหลม

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความฉลาด     ความมีเชาว์ปัญญา ความหลักแหลม ปรีชาญาณ ความเฉลียวฉลาด เชาวน์ไว ไหวพริบ ความแหลมคม ความฉลาดเฉลียว สติปัญญา เชาวน์ปัญญา ความสามารถในการคิดและเรียนรู้
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• ฉล     ฉะละ, ฉน น. ความฉ้อโกง. ก. โกง. ( ป. , ส. ).
• ฉลาด     ๑ ฉะหฺลาด ว. เฉียบแหลม, ไหวพริบดี, ปัญญาดี. ( ข. ฉฺลาต, ฉฺลาส). ๒ ฉะหฺลาด ดู สลาด .
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ลาด     ก. ปูแผ่ออกไป เช่น ลาดพรม ปูลาดอาสนะ, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถนนลาดยาง. ว. เทต่ำหรือเอียงขึ้นน้อย ๆ เช่น ที่ลาด.
• เฉ     ว. เหไป, ไม่ตรงเส้นตรงแนว.
• เฉียบ     ว. ยิ่งนัก, จัด, เช่น เย็นเฉียบ คมเฉียบ.
• เฉียบแหลม     ก. ฉลาดหลักแหลม.
• แห     ๑ น. ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นตาข่าย ใช้ทอดแผ่ลงในน้ำแล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมา. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน ) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง. ๓ (
• แหลม     แหฺลม ว. มีปลายเสี้ยมคม เช่น มีดปลายแหลม; ไว, ฉลาด, เช่น ปัญญาแหลม; ชำนาญจนรู้ได้ทันทีว่าอะไรจริงอะไรไม่จริงเป็นต้น เช่น ตาแหลม; มีระดับสูง เช่น
• ลม     ๑ น. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทำให้เกิดอาการต่าง ๆ ได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น
• ความฉลาดหลักแหลม    จีเนียส ความฉลาดปราดเปรื่อง