ความน่าขํา คือ

• ความน่าหัวเราะ

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• วามน     วามะนะ- น. คนเตี้ย, คนค่อม; ชื่อช้างประจำทิศใต้. ว. เตี้ย, สั้น, ค่อม. ( ป. , ส. ).
• มน     ๑ ก. อยู่กับที่ (ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น ๓ ทาง คือ เสริด ว่า ไปข้างหน้า, พักร ว่า ถอยหลัง, มน ว่า อยู่กับที่). ๒ ว. กลม ๆ,
• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• น่าขํา     ตลก น่าขัน น่าหัวเราะ น่าขบขัน น่าขําขัน น่าชวนหัว
• ขํา     คมขํา ดําขํา ขบขัน ขําขัน หัว ขัน หัวร่อ หัวเราะ ตลก
• ความน่าขัน    ความไม่เป็นเหตุเป็นผล ความไร้สาระ
• ความนํา    การกล่าวนํา การขึ้นต้น การอารัมภบท การเกริ่น บทนํา กถามุข คํานํา
• ความน่าขยะแขยง    ความน่ารังเกียจ ความน่าชัง ความสะอิดสะเอียน
• ความนิ่มนวล    ความละมุนละม่อม ความอ่อนโยน ความนุ่มนวล ความละมุนละไม ความอ่อนหวาน ความสง่างาม ความหรูหรา ความเป็นผู้ดี ความอ่อนช้อย ความประณีต ความละเอียดอ่อน ความสุขุม
• ความนุ่มนวล    ความนิ่มนวล ความละมุนละไม ความอ่อนหวาน ความละเอียดอ่อน ความแบบบาง ความบอบบาง ความอ่อนโยน ความกรุณา คุณงามความดี มารยาท
• ความนัย    ความหมาย
• ความนำ    n. ส่วนเริ่มต้นของเรื่องใดเรื่องหนึ่ง โดยเป็นการเกริ่นก่อนที่จะเข้าเรื่อง ชื่อพ้อง: บทนำ, การกล่าวนำ, การขึ้นต้น, การอารัมภบท, การเกริ่น คำตรงข้าม: การลงท้าย ตัวอย่างการใช้: ข่าวทุกข่าวจ