ความน่าอดสู คือ

• ความอัปยศ
  การเสียหน้า
  การเสียเกียรติ
  ความเสื่อมเสีย
  การขายหน้า

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• วามน     วามะนะ- น. คนเตี้ย, คนค่อม; ชื่อช้างประจำทิศใต้. ว. เตี้ย, สั้น, ค่อม. ( ป. , ส. ).
• มน     ๑ ก. อยู่กับที่ (ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น ๓ ทาง คือ เสริด ว่า ไปข้างหน้า, พักร ว่า ถอยหลัง, มน ว่า อยู่กับที่). ๒ ว. กลม ๆ,
• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• น่าอดสู     ชั่ว ต่ํา น่ารังเกียจ น่าอัปยศ เลว เลวทราม เลวทรามต่ําช้า น่าขายหน้า น่าอับอาย น่าอาย อื้อฉาว ซึ่งเสื่อมเสียชื่อเสียง
• อด     ก. กลั้น เช่น เหลืออด, งดเว้น เช่น อดฝิ่น อดอาหาร; ไม่ได้, ไม่สมหวัง, เช่น อดรับรางวัล อดดู; ไม่มีอะไรกิน เช่น อดอยู่ทั้งวัน. ว. ทน เช่น
• อดสู     ก. ละอายใจ, อับอายมาก
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• ความน่าอาย    การทำให้ขายหน้า การทำให้เสื่อม การลดขั้น การลดตำแหน่ง การสลายตัว การแตกตัว
• ความดันเลือดสูง    ความดันโลหิตสูง
• ความอัปยศอดสู    การไม่ยอมจ่ายเงินสำหรับตั๋วเงิน การไม่ยอมรับตั๋วเงิน ความดูถูก ความเสื่อมเกียรติ
• ความบัดสี    ความลามก ความหยาบ
• ความนิ่มนวล    ความละมุนละม่อม ความอ่อนโยน ความนุ่มนวล ความละมุนละไม ความอ่อนหวาน ความสง่างาม ความหรูหรา ความเป็นผู้ดี ความอ่อนช้อย ความประณีต ความละเอียดอ่อน ความสุขุม

• ถือเป็นความน่าอดสูของโลกพ่อมดเรา ทุกคนเลย