เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

ความผิดปกติที่เกิดจากงานอาชีพ คือ

การออกเสียง:
"ความผิดปกติที่เกิดจากงานอาชีพ" อังกฤษ"ความผิดปกติที่เกิดจากงานอาชีพ" จีน
ความหมายมือถือ
  • ความเครียดจากงาน
    ปัจจัยที่มีต่อความสัมพันธ์ของความกดดันกับงาน
    อันตรายต่อสุขภาพจากงานอาชีพ
    อันตรายที่เกิดจากงานอาชีพ
    อุบัติเหตุจากงานอาชีพ
    โรคจากงานอาชีพ
    โรคปอดฝุ่นชานอ้อย
  • ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
  • ความผิด     บาป อกุศล ความอ่อนแอ ทัณฑ์ โทษ โทษทัณฑ์ อาบัติ ข้อผิดพลาด ความผิดพลาด การกระทำที่ไม่ยุติธรรม การล่วงละเมิดสิทธิของผู้อื่น ความอยุติธรรม
  • ความผิดปกติ     1) n. อาการที่แปลกไปจากธรรมดา, ไม่เป็นเหมือนที่เคยปฏิบัติมา ชื่อพ้อง: ความผิดธรรมดา, ความแปลกประหลาด, ความแปลก คำตรงข้าม: ความปกติ,
  • วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
  • วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
  • ผิ     สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
  • ผิด     ว. ไม่ตรงกับความจริงหรือที่กำหนดนิยมไว้, ไม่ถูก, ต่างไป, แปลกไป, เช่น ของสิ่งนี้ผิดกับสิ่งนั้น.
  • ผิดปกติ     ผิดแบบ ผิดพวก ประหลาด แปลก เสีย แปลกประหลาด ผิดจากธรรมดา ผิดธรรมดา ผิดแปลก ผิดวิสัย พิลึก พิศดาร เพี้ยน น่าเกลียด พิกลพิการ ผิดรูปร่าง น่ากลัว
  • ปก     ๑ ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก;
  • ปกต     ธรรมดา เรื่อยๆ ไม่น่าสนใจ ไม่น่าตื่นเต้น
  • ปกติ     ปะกะติ, ปกกะติ ว. ธรรมดา, เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากธรรมดา, ปรกติ ก็ว่า. ( ป. ; ส. ปฺรกฺฤติ).
  • ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
  • ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
  • ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
  • ที่เกิด     ต้นตอ บ่อเกิด แหล่งกําเนิด แหล่งเกิด ที่มา บ้านเกิด พื้นเพ แหล่งที่มา เค้าเดิม เรื่องเดิม เหตุเดิม
  • ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
  • เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
  • เกิด     ก. เป็นขึ้น, มีขึ้น, กำเนิด; มีขึ้นเป็นขึ้นโดยกะทันหัน เช่น เกิดตายไปเสียก่อนที่จะได้รับมรดก เกิดฝนตกลงมา.
  • เกิดจาก     มีสาเหตุมาจาก
  • จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
  • จาก     ๑ น. ชื่อปาล์มชนิด Nypa fruticans Wurmb ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกออยู่ตามป่าเลนหรือริมฝั่งน้ำกร่อยตื้น ๆ ใบใช้มุงหลังคาและกรุฝา ออกดอกเป็นช่อยาว
  • กง     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ง สะกด ว่า แม่กง หรือ มาตรากง. ๒ น. วง, ส่วนรอบของล้อเกวียนหรือล้อรถม้าเป็นต้น,
  • งา     ๑ น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sesamum orientale L. ในวงศ์ Pedaliaceae ผลเป็นฝัก มีเมล็ดเล็ก ๆ สีขาวหรือดำ ใช้ประกอบอาหารหรือสกัดน้ำมัน. ๒ น.
  • งาน     ๑ น. สิ่งหรือกิจกรรมที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ การ เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน; การพิธีหรือการรื่นเริงที่คนมาชุมนุมกัน เช่น งานบวช
  • งานอาชีพ     งานประจํา งานหลัก อาชีพ
  • นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
  • อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
  • อาชีพ     น. การเลี้ยงชีวิต, การทำมาหากิน; งานที่ทำเป็นประจำเพื่อเลี้ยงชีพ. ( ป. , ส. ).
  • ชี     ๑ น. นักบวช เช่น ชีปะขาว; คำเรียกหญิงที่นุ่งขาวห่มขาว โกนคิ้วโกนผมถือศีล, แม่ชี ก็เรียก. ( ส. ชี ใช้พูดต้นนามเป็นเครื่องหมายแห่งความยกย่อง). ๒
  • ชีพ     ชีบ, ชีบพะ- น. ชีวิต เช่น เสียชีพอย่าเสียสัตย์; ความเป็นอยู่, ความดำรงชีวิตอยู่ เช่น ค่าครองชีพ. ( ป. , ส. ชีว).