ความรู้ท้องถิ่น คือ

• ภูมิปัญญาท้องถิ่น
  ความรู้ดั้งเดิม

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความรู้     น. สิ่งที่สั่งสมมาจากการศึกษาเล่าเรียน การค้นคว้า หรือประสบการณ์ รวมทั้งความสามารถเชิงปฏิบัติและทักษะ;
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• มร     มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• รู้     ก. แจ้ง, เข้าใจ, ทราบ.
• ท้อ     ๑ ก. ไม่มีกำลังใจจะสู้. ๒ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Prunus persica (L.) Batsch ในวงศ์ Rosaceae ผลกินได้, พายัพเรียก หมากม่วน. ๓ ( กลอน ) ก.
• ท้อง     น. ส่วนของร่างกายด้านหน้า ตั้งแต่ลิ้นปี่จนถึงบริเวณต้นขา มีสะดืออยู่ตรงกลาง มีกระเพาะและไส้พุงอยู่ภายใน; ครรภ์ เช่น น้องร่วมท้อง;
• ท้องถิ่น     น. ท้องที่ใดท้องที่หนึ่งโดยเฉพาะ เช่น เวลาท้องถิ่น ประเพณีท้องถิ่น; ( กฎ ) พื้นที่ภายในเขตการปกครองของราชการบริหารส่วนท้องถิ่น เช่น เทศบาล
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ถิ่น     น. ที่, แดน, ที่อยู่, เช่น ถิ่นเสือ ถิ่นผู้ร้าย.
• ความรั้น    ความเอาแต่ใจ ความดื้อ ความดื้อรั้น
• ที่ให้ความรู้    ทางการศึกษา ด้านการศึกษา
• ความรุ่งเรือง    ความสดใส ความสุกใส เวโรจน์ ค่าครองชีพ มาตรฐานการครองชีพ สถานการณ์ความเป็นอยู่ ความก้าวหน้า ความเจริญ ความเจริญก้าวหน้า ความจําเริญ ความรุ่งโรจน์ ความเจริญรุ่งเรือง ความสว่าง ชาลา เปลวไฟ รุจี รูจี คว

• การรวมกันของเครือข่ายระดับโลกและความรู้ท้องถิ่น
• และฉันก็ไม่ได้อะไร จากความรู้ท้องถิ่น
• สุลันทราเล็งเห็นความสำคัญของภาษาและวัฒนธรรม เรามีเกร็ดความรู้ท้องถิ่น และทำให้คุณเห็นภาพวัฒนธรรมที่สอดคล้องกับภาษาที่คุณกำลังเรียน