ความร่าเริงแจ่มใส คือ

• ความสุขสบาย
  ความปลอดโปร่ง
  ความสว่างหรือแสงที่แผ่รัศมี

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความร่าเริง     ความสนุกสนาน ความสนุกสนานร่าเริง ความสนุกสนานเบิกบาน ความมีชีวิตชีวา ความเบิกบานใจ คำพูดหรือการกระทำที่ แสดงความดีใจหรือเบิกบาน ความปิติยินดี
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• มร     มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
• ร่า     ว. อาการที่แสดงให้เห็นว่าเบิกบานเต็มที่ เช่น หัวเราะร่า ยิ้มร่า; เปิดเต็มที่ (ใช้แก่อาการที่เห็นจะแจ้งหรือเปิดเผยเต็มที่) เช่น ประตูเปิดร่า
• ร่าเริง     ว. สนุกสนาน, เบิกบานใจ, ยิ้มแย้มแจ่มใส.
• ร่าเริงแจ่มใส     สนุกสนาน เบิกบาน
• เริง     ว. ระเริง, ร่าเริง.
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• แจ     ๑ ว. กระชั้นชิด, ไม่คลาด, ไม่ห่าง, (ใช้ในอาการที่คุมหรือติดตาม) เช่น คุมแจ ตามแจ. ๒ น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์
• แจ่ม     ว. กระจ่าง, ไม่มัวหมอง.
• แจ่มใส     น. ปลอดโปร่งไม่ขุ่นมัว เช่น อารมณ์แจ่มใส, โปร่ง เช่น อากาศแจ่มใส.
• จ่ม     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. บ่น. (จ่ม ไทยดำ ว่า บ่น).
• ใส     ว. แจ่มกระจ่าง เช่น ฟ้าใส, ไม่ขุ่น, ไม่มัว, เช่น น้ำใส กระจกใส.

• รูปแบบที่มีบุคลิกลักษณะของความร่าเริงแจ่มใส