ความร้อนรุ่ม คือ

• ความเร่าร้อน
  ความกระตือรือร้น
  ความกระวนกระวาย
  ความรุ่มร้อน
  ความร้อนรน

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความร้อน     อุณหภูมิสูง ฑาหะ ฤดูกำหนัด ร้อน เดโช ไฟ อุสุม ความร้อนจากการเสียดสี
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• มร     มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
• ร้อน     ว. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกไฟเป็นต้น, ตรงข้ามกับ เย็น; กระวนกระวาย เช่น ร้อนใจ; รีบเร่ง, ช้าอยู่ไม่ได้.
• ร้อนรุ่ม     ก. กลัดกลุ้มด้วยร้อนใจ, รุ่มร้อน ก็ว่า.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• นร     นอระ- น. คน, ชาย, เพศหญิงใช้ว่า นรี หรือ นารี, นิยมใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น นรเทพ นรสิงห์. ( ป. , ส. ).
• รุ     ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง.
• รุ่ม     ว. ร้อนผ่าว ๆ; ( ปาก ) เรื่อย, บ่อย, เช่น เรียกใช้เสียรุ่ม, มาก เช่น รวยรุ่ม.
• ความร้อนรน    ความกระวนกระวาย ความรุ่มร้อน ความร้อนรุ่ม
• ความร้อนรวม    เอช เอนทัลปี
• ความร้อนระอุ    ความร้อนอบอ้าว
• ความรู้ที่มีอยู่ก่อน    การมองเห็นล่วงหน้า การรู้ล่วงหน้า ญาณ ทิพยเนตร

• ทุกครั้งที่มือของเราสัมผัสกัน จะเกิดความร้อนรุ่ม