ความละเอียดปราณีต คือ

• การพัฒนา

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความละเอียด     ความพิถีพิถัน ความแน่นอน ความถูกต้องแม่นยํา ปริมาณเนื้อโลหะบริสุทธิ์ในโลหะผสม ความถูกต้อง ความแม่นยํา ความประณีต
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• มล     มน, มนละ- น. ความมัวหมอง, ความสกปรก, ความไม่บริสุทธิ์; สนิม, เหงื่อไคล. ว. มัวหมอง, สกปรก, ไม่บริสุทธิ์. ( ป. , ส. ).
• มละ     มะละ ก. ละ, ทิ้ง.
• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• ละเอียด     ว. ไม่หยาบ เช่น บดยาให้ละเอียด ทรายละเอียด, เป็นเส้นเล็ก ๆ เช่น ผมเส้นละเอียด ยาฝอยเส้นละเอียด, เป็นผง, เป็นจุณ, เช่น แป้งผัดหน้าละเอียด,
• เอ     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอียด     ๑ ว. เล็ก. ๒ ว. เสียงดังเช่นนั้น.
• อี     ๑ น. คำประกอบคำอื่นบอกให้รู้ว่าเป็นเพศหญิงหรือสัตว์ตัวเมีย เช่น อีสาว อีเหมียว, คำประกอบหน้าชื่อผู้หญิงที่มีฐานะต่ำกว่า,
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ปราณ     ปฺราน น. ลมหายใจ; สัตว์มีชีวิต, ชีวิต, ใจ. ( ส. ปฺราณ; ป. ปาณ).
• ปราณี     ปฺรานี น. ผู้มีชีวิต, สัตว์, คน. ( ส. ปฺราณิ, ปฺราณินฺ; ป. ปาณี).
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน

• เพราะว่าคนที่ขาดความละเอียดปราณีต ไม่ควรจะเขียนคำพูดต่างๆ
• เป็นงานฝีมือ มีความละเอียดปราณีตสวยงาม และนูนเด่น ซึ่งเป็นเสน่ห์ของผ้าด้นมือ
• เครื่องมือคุณภาพแบบมืออาชีพ ผลิตด้วยความละเอียดปราณีตเพื่อการปรับสมดุลที่ดีที่สุด ให้ความแข็งแกร่งสูงและประสิทธิภาพที่แม่นยำ