ความวิริยะ คือ

• ความพยายาม
  ความมานะ
  ความมุ่งมั่น
  ความหมั่นเพียร
  ความอุตสาหะ
  ความเพียร

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วิร     วิระ- ว. วีระ, กล้าหาญ. น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร; ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. ( ป. , ส. วีร).
• วิริยะ     น. ความเพียร, ความบากบั่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ อุตสาหะ เป็น วิริยอุตสาหะ; ความกล้า; วิริยภาพ ก็ใช้. ( ป. ; ส. วีรฺย).
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ยะ     ๑ คำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย. ๒ ว.
• ความวิตก    ความกลัว ความกังวล ความวิตกกังวล ความกลุ้มใจ ความเป็นทุกข์ ความจริงจัง ความเคร่งขรึม ความไม่สบายใจ ความห่วงใย
• ความว่าง    n. ภาวะที่ไม่มีสิ่งใดอยู่เลย ชื่อพ้อง: ความว่างเปล่า
• ความวุ่นวาย    ความโกลาหล ความสับสนอลหม่าน ความอึกทึกครึกโครม ความเอะอะ ความปั่นป่วน จลาจล ความสับสน ความไม่เป็นระเบียบ ภาวะยุ่งเหยิง ภาวะสับสนวุ่นวาย ความยุ่งเหยิง ความอลหม่าน ความชุลมุน ความสับสนวุ่นวาย การบาน ค
• ความอัจฉริยะ    ความงดงาม ความผึ่งผาย ความยอด-ยี่ยม ความยิ่งใหญ่ ความวิเศษ ความสูงศักดิ์ ความแจ่มจรัส ความแวววาว สิ่งที่สูงศักดิ์ สิ่งที่ใหญ่โต ความรุ่งโรจน์ ดูbrilliance
• สมวายะ    สะมะวายะ น. หมู่, พวก, ประชุม. (ป., ส.).
• ความวังเวง    n. บรรยากาศที่สงบเยือกเย็นทำให้เกิดความรู้สึกอ้างว้าง ว้าเหว่ เปล่าเปลี่ยวใจ ชื่อพ้อง: ความเปล่าเปลี่ยว, ความว้าเหว่ ตัวอย่างการใช้: บรรยากาศในห้องเงียบเสียงลงจึงเกิดความวังเวงขึ้นถนัด
• ความวิจิตร    ความงดงาม ความงามเลิศ ความสวยงาม