ความสวยสง่า คือ

• ความงดงาม
  ความโอ่อ่า

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความสวย     ความงดงาม ความน่ารัก ความงาม ความสวยงาม
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• สว     สะวะ- น. ของตนเอง. ( ส. ; ป. สก).
• สวย     ว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.
• สวยสง่า     สวยงาม สวยหรู
• สง     ก. หย่งให้กระจายตัวหรือยกขึ้นให้น้ำหรือของเล็ก ๆ ร่วงลง เช่น สงข้าว สงฟาง สงถั่วงอก สงเส้นบะหมี่. ว. สุกจัด, แก่จัด, (ใช้แก่หมาก) ในคำว่า
• สง่า     สะหฺง่า ว. มีลักษณะผึ่งผายเป็นที่น่ายำเกรงหรือน่านิยมยกย่อง เช่น ผู้นำจะต้องมีบุคลิกลักษณะสง่า, เป็นที่น่าเกรงขาม เช่น เสือโคร่งมีท่าทางสง่า.
• ง่า     ๑ ก. เงื้อ, อ้า, กางออก. น. ค่าคบไม้. ๒ น. เรียกตัวหนังใหญ่ที่สลักเป็นรูปยักษ์หรือลิงในท่าเหาะ ว่า หนังง่า. ( ลัทธิ ).
• หน่วยความสว่างของแสง    ช่องภายในหลอดหรือท่อ ช่องเซลล์
• ความสง่า    ความงามสง่า ความสง่างาม ความภาคภูมิ ความโอ่อ่า ความภูมิฐาน
• ความสูงสง่า    ความมีเกียรติ คำยกย่องที่ใช้เรียกบุคคลในราชตระกูล ฝ่าบาท
• ความสวยงาม    ความโก้เก๋ ผู้คุยโวโอ้อวด ผู้วางท่าเกินไป ความดีงาม ความน่ารัก ความงดงาม ความงาม ความงามเลิศ ความวิจิตร ความสะสวย วิภา ความสวย ความดี สิ่งที่ดีงาม สิ่งที่สวยงาม หน้าสวย หน้าหล่อ
• ความงามสง่า    ความสง่า ความสง่างาม ความภูมิฐาน

• " ด้วยความสวยสง่าและสติปัญญาเฉลียวฉลาดของพี่สาว