ความเขียวขจีของป่า คือ
"ความเขียวขจีของป่า" การใช้"ความเขียวขจีของป่า" อังกฤษ
- พืชสีเขียวในป่าที่สัตว์ใช้อําพรางศัตรู
- ความ คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
- ความเขียว vigour การมีพลัง ความกระฉับกระเฉง -s.greenness ความมีกำลังวังชา ความสด ความกระฉับกระเฉง ความมีกําลังวังชา
- วา ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
- วาม วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
- เข ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
- เขียว ๑ ( โบ ) ก. รีบไป, รีบมา, เคียว หรือ เครียว ก็ใช้. ๒ ว. มีสีอย่างสีใบไม้สด, บางทีหมายถึงเขียวครามด้วย เช่น สุดหล้าฟ้าเขียว โกรธจนหน้าเขียว;
- เขียวขจี adj. ที่มีสีเขียวสดใส ชื่อพ้อง: ขจี ตัวอย่างการใช้: เมื่อมองผ่านนอกหน้าต่างออกไปจะเห็นต้นข้าวเขียวขจีชูต้นสุดลูกหูลูกตา
- ขจี ขะ- ว. งามสดใส, ใช้ในคำว่า เขียวขจี. ( ข. ขฺจี ว่า ดิบ, อ่อน).
- จี ว. ตูม เช่น สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กล้ำ. ( ทวาทศมาส ), พายัพว่า จี๋.
- ขอ ๑ น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ๒ ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ๓ น.
- ของ น. สิ่งต่าง ๆ. บ. แห่ง (ใช้สำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ครอบครอง).
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- ป่า น. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก
- ความเกี่ยวข้อง ความเกี่ยวเนื่อง การตรงกับปัญหา ความเข้าเรื่อง ความสัมพันธ์ ความเกี่ยวพัน ความผูกพัน สัมพันธภาพ ความเชื่อมโยง ความข้องเกี่ยว ความสัมพันธ์กัน ปฏิสัมพันธ์
- ความเกี่ยวข้องกัน ความสัมพันธ์ การร่วมกัน ความพร้อมกัน ภราดรภาพ มิตรภาพอันอบอุ่น ความเกี่ยวพัน ความสัมพันธ์กัน ความเกี่ยวดองกัน
ประโยค
- ห้องพักติดสวนพระอุมา ที่ล้อมรอบไปด้วยความเขียวขจีของป่าไม้เมืองร้อน และผ่อนคลายไปกับ การชมชายหาดปกคลุมด้วยท้องฟ้าสดใส พร้อมกับนั่งรับลมอ่อนๆ บริเวณระเบียงห้องพักของคุณ