ความเบียดเบียน คือ
สัทอักษรสากล: [khwām bīet bīen] การออกเสียง:
"ความเบียดเบียน" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
- การทําร้าย
หิงสา
หึงสา
- ความ คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
- วา ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
- วาม วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
- เบีย ต้นบุก บุก บุกคางคก มันซูรัน เบือ
- เบียด ก. แทรกหรือเสียด เช่น เบียดเข้าไป, ชิดกันติดกันเกินไปในที่จำกัด เช่น ต้นไม้ขึ้นเบียดกัน ยืนเบียดกัน.
- เบียดเบียน ก. ทำให้เดือดร้อน เช่น เบียดเบียนสัตว์ โรคภัยเบียดเบียน เบียดเบียนเพื่อนให้สิ้นเปลือง.
- บี โบรอน ตัวบี ความคิดที่แปลก งานสังสรรค์ ภมร ภุมรี เบล บาซิลลัส แบคทีเรียบาซิลลัส
- เบียน ก. รบกวน, ทำให้เดือดร้อน, มักใช้เข้าคู่กับคำ เบียด เป็น เบียดเบียน; ( โหร ) เปลี่ยนแปลง เช่น ดาวพระศุกร์ถูกราหูเบียน. น.
- ความไม่เบียดเบียน อหิงสา อหึงสา
- ซึ่งเบียดเบียน ซึ่งทําร้าย
- ผู้เบียดเบียน สัตว์ที่จับสัตว์อื่นเป็นอาหาร สิ่งเบียดเบียน
- สิ่งเบียดเบียน ผู้เบียดเบียน สัตว์ที่จับสัตว์อื่นเป็นอาหาร
- ความบูดเบี้ยว ภาวะที่คดงอ หน้าคดงอ
- ความเบา การมีน้ําหนักเบา ความคะนอง ความไม่สำรวม ความไม่เอาจริงเอาจัง
- ความเบี้ยว ความประหลาด ความวิตถาร