ความเสมอกัน คือ

• การอยู่ในระดับเดียวกัน
  ความทัดเทียมกัน
  ความเท่ากัน
  ดุล
  ความสมดุล
  ความเท่าเทียม
  ความเสมอภาค
  ดุลภาค

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความเสมอ     ความเท่าเทียม
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสมอ     ๑ สะเหฺมอ ว. เท่ากัน, พอ ๆ กัน, เหมือนกัน, เช่น กรรมการตัดสินให้เสมอกัน ไม่มีใครแพ้ใครชนะ; เพียง, แค่, เช่น ราคาของ ๔๐,๐๐๐ บาท
• เสมอกัน     สมดุล เท่ากัน พอๆ กัน เท่ากับ เคียงบ่าเคียงไหล่ เท่าเทียมกัน ไม่เสียดุลย์ ไม่ได้ไม่เสีย ชดเชยหมดกัน ไม่แพ้ชนะกัน คู่ควร สมกัน เหมาะกัน เรียบ
• สม     ๑ ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย,
• สมอ     ๑ สะหฺมอ น. หิน. ( ข. ถฺม); ของหนักที่ล่ามโซ่หรือเชือกอยู่กับเรือ เวลาจอดเรือใช้ทอดลงไปในน้ำให้เกาะพื้นเพื่อไม่ให้เรือเคลื่อนไปที่อื่น. ๒
• มอ     ๑ น. ชื่อเรือต่อเสริมกราบขนาดใหญ่มาก ส่วนใหญ่ใช้บรรทุกข้าวเปลือกและเกลือ. ๒ น. เนินดินเล็ก ๆ อย่างภูเขา, เขาจำลองที่ทำไว้ดูเล่นในบ้าน
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• ความเสมอภาค    ความทัดเทียม ความเท่าเทียม ความเท่าเทียมกัน ความเท่ากัน ความยุติธรรม ความสมดุล ดุลยภาพ สมดุลยภาพ ความเท่่าเทียม ความเสมอกัน ดุลภาค
• ความเสมอต้นเสมอปลาย    ความคงที่ ความสม่ําเสมอ
• การขาดความเสมอภาค    ความไม่สมดุล ความไม่เท่ากัน

• กรณีนี้จะถือเป็นความเสมอกัน จึงจำนวนเงินทุนที่ลงไปในออพชันจะคืนให้เข้าบัญชีการค้า