ความไม่ราบรื่น คือ

• ความไม่ต่อเนื่อง
  ความไม่สม่ําเสมอ

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่ราบรื่น     ไม่สนุก ไม่สบายใจ มีปัญหา ยุ่งยาก
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราบ     ว. เรียบเสมอพื้นไม่มีลุ่ม ๆ ดอน ๆ เช่น ที่ราบ ราบเป็นหน้ากลอง, โดยปริยายหมายความว่า หมดสิ้น เช่น หญ้าตายราบ ปราบศัตรูเสียราบ; ล้มระเนระนาด เช่น
• ราบรื่น     ว. เรียบร้อย, ปราศจากอุปสรรคใด ๆ, เช่น งานสำเร็จลงอย่างราบรื่น ชีวิตสมรสราบรื่น.
• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• รื่น     ว. ชื่น, สบาย, เช่น ฟังเสียงรื่นหู ดูทิวทัศน์รื่นตา เสียใจแต่แสร้งทำหน้ารื่น.
• ความราบรื่น    n. ความเรียบร้อยปราศจากอุปสรรคใดๆ ชื่อพ้อง: ความสงบสุข, ความสงบเรียบร้อย คำตรงข้าม: ความยุ่งเหยิง, ความวุ่นวาย ตัวอย่างการใช้: ทุกคนหวังที่จะมีชีวิตอยู่ด้วยความราบรื่น
• ความไม่น่าดู    ความน่าเกลียด ความอัปลักษณ
• ความไม่บริสุทธิใจ    ความมุสา
• ความไม่บริสุทธิ์    ความสกปรก ความไม่สะอาด การมีมลทิน ความมัวหมอง มล ความบริสุทธิ์ มลทิน
• ความไม่เรียบร้อย    ความยุ่งเหยิง ความไม่เป็นระเบียบ

• แล้วเราก็จะสามารถกำจัดความไม่ราบรื่นของอำนาจ อย่างเช่นการแย่งชิงอำนาจขององค์ชายต่างๆ