ความไม่แน่ชัด คือ

• ความคลุมเครือ
  ความไม่ชัดเจน
  ความไม่กระจ่าง

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่แน่     กระมัง คงจะ บางที อย่างเป็นไปได้
• ไม่แน่ชัด     ซึ่งไม่สามารถวิเคราะห์ได้สมบูรณ์โดยหลักของวิชาสถิติศาสตร์ ยังไม่ตกลงใจ ยังไม่ตัดสิน ไม่จำกัด คลุมเครือ ไม่ถูกต้อง
• แน่     ๑ ว. แท้, จริง, ไม่เป็นอื่น, เช่น ทำแน่ ไปแน่; เก่ง, มีฝีมือดี, เช่น คนนี้มือแน่มาก. ๒ ว.
• แน่ชัด     ว. ชัดแจ้ง, ประจักษ์แจ้ง.
• ชัด     ว. ประจักษ์แจ้ง, แจ่มแจ้ง, เช่น เห็นชัด ปรากฏชัด; ไม่ผิดเพี้ยน, ไม่แปร่ง, เช่น พูดชัด.
• ความไม่แน่ใจ    ความสงสัย ความคลางแคลงใจ ความไม่เชื่อถือ ความลังเล ความละล้าละลัง ความลังเลใจ ความฉงนสนเท่ห์ ความสับสน ความงุนงง ความงงงวย ความยุ่งเหยิงใจ
• ความแน่ชัด    ความชัดเจน ความแน่นอน
• ความไม่ดี    ความชั่ว ความเลว ความผิด สิ่งที่ผิด สิ่งที่ไม่ดี ความเลวทราม
• ความไม่แน่นอน    ความไม่คงที่ การเปลี่ยนใจง่าย ความเหลาะแหละ ความไม่เที่ยง ความโลเล ความโอนไปเอนมา พฤติกรรมคาดเดาไม่ได้ สิ่งที่คาดเดาไม่ได้ ความบังเอิญ ความเป็นไปได้ ความคลุมเครือ ความไม่ชัดเจน ความลังเลใจ ความไม่มั
• ความไม่แน่นอนใจ    ความสงสัย ความหวาดหวั่น
• ความไม่มีชีวิตชีวา    ความอยู่กับ ความเฉื่อย

• การเร่งความเร็ว โดยความไม่แน่ชัดในการใช้ศัพท์