คอหอยตีบ คือ

• ว. อาการที่รู้สึกตื้นตันใจพูดไม่ออก.

• คอ     น. ส่วนของร่างกายที่ต่อศีรษะกับตัว, ราชาศัพท์ว่า พระศอ; ส่วนของภาชนะที่คอดอยู่ระหว่างตัวกับปาก เช่น คอหม้อ;
• คอหอย     น. อวัยวะภายในลำคอ เป็นทางร่วมของระบบทางเดินอาหารและระบบทางเดินอากาศหายใจ เริ่มตั้งแต่หลังโพรงจมูก หลังช่องปากลงไปจนถึงหลังกล่องเสียง. ( อ.
• อห     อะหะ น. วัน, วันหนึ่ง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาสในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น สัปดาห์ มาจาก ส. สปฺต + อห = ๗ วัน.
• หอ     น. เรือนหรืออาคารซึ่งใช้เฉพาะกิจการอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น หอพระ หอนั่ง หอสมุด; เรือนซึ่งปลูกสำหรับให้คู่บ่าวสาวที่แต่งงานกันแล้วอยู่ เรียกว่า
• หอย     น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในไฟลัม Mollusca มีเปลือกหุ้มตัว แบ่งออกได้เป็น ๒ จำพวกตามลักษณะของเปลือก คือ จำพวกกาบเดี่ยว เช่น หอยขม (
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• ตีบ     ๑ ว. มีอาการแคบเข้าผิดปรกติ (ใช้แก่สิ่งที่เป็นช่องกลวง) เช่น คอตีบ เส้นเลือดตีบ ไส้ตีบ. ๒ น.
• คอหอยพอก    น. คอพอก.
• จ่อคอหอย    1) v. เอาอาวุธจี้ตรงคอหอยจะหลีกเลี่ยง ตัวอย่างการใช้: คนร้ายใช้มีดปลายแหลมจ่อคอหอยตัวประกันไว้ 2) v. บังคับให้กระทำอย่างยากจะหลีกเลี่ยง ตัวอย่างการใช้: สหรัฐฯ ให้ความสำคัญก
• ตันคอหอย    (ปาก) ก. พูดไม่ออกด้วยความดีใจหรือเสียใจ.
• มารคอหอย    มาน- (ปาก) น. ผู้ที่ขัดผลประโยชน์ที่ผู้อื่นจะพึงมีพึงได้.
• เกี่ยวกับคอหอย    ซึ่งอยู่บริเวณคอหอย เปล่งเสียงจากคอหอย
• โรคคอหอยพอก    โรคคอพอก
• หอคอย    น. อาคารสูงที่สร้างขึ้นสำหรับคอยระวังเหตุและสังเกตการณ์.