คันมือคันไม้ คือ

• คันไม้คันมือ

• คัน     ๑ น. แนวดินหรือแนวทรายเป็นต้นที่พูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น คันทราย, แนวดินที่พูนขึ้นมาสำหรับกั้นน้ำ เช่น คันนา คันดิน;
• นม     นะมะ- น. การนอบน้อม, การเคารพ, การไหว้. ( ป. ; ส. นมสฺ). ๑ น. ส่วนของร่างกาย อยู่บริเวณหน้าอก มี ๒ เต้า,
• มือ     ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
• ไม้     ๑ น. คำรวมเรียกพืชทั่วไป โดยปรกติมีราก ลำต้น กิ่ง ก้าน และใบ, เรียกเนื้อของต้นไม้ที่ใช้ทำสิ่งของต่าง ๆ มีลักษณะเป็นท่อน แผ่น หรือดุ้น เป็นต้น,
• คันไม้คันมือ    v. อยากทำ, อยากตี ชื่อพ้อง: คันมือคันไม้ ตัวอย่างการใช้: ฉันคันไม้คันมือขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงเธอดุด่าอย่างเกรี้ยวกราด
• ค้อนไม้    ตะลุมพุก
• ขึ้นไม้ขึ้นมือ    ก. ชี้หน้าในเวลาโกรธ เช่น มาขึ้นไม้ขึ้นมืออยู่หรบหรบ. (ขุนช้างขุนแผน).
• คนไม่ค่อยพูด    คนเงียบ หอยกาบ
• คนไม่มีค่า    คนไม่เอาไหน คนไม่ได้เรื่อง
• คัดค้านไม่ได้    ไม่สามารถคัดค้านได้ ไม่ทำให้ไม่พอใจ ไม่รำคาญ ไม่อาจคัดค้านได้
• ค้อนไม้ใหญ่    ค่าเช่านาศักดินา ตะลุมพุก บรรณาการศักดินา
• ค้ําด้วยแผ่นไม้    ยัน หนุน
• ยืนไม่ค่อยอยู่    เดินโซเซ เดินไม่ไหว
• คําต่อคํา    ตัวอักษรต่อตัวอักษร ตามตัวอักษร ทุกคํา ทุกคําพูด
• กลายเป็นไม่มีค่า    กลายเป็นสิ่งไม่สําคัญ