คายก- คือ

• -ยก, คายะกะ-
  (แบบ) น. ผู้ร้องเพลง, ผู้ขับร้อง. (ป., ส.).

• คา     ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
• คาย     ๑ ก. ปล่อยของที่ไม่ต้องการจะกลืนหรือกลืนไม่ได้ออกจากปาก เช่น คายชานอ้อย; ปล่อยออกมา เช่น คายความร้อน;
• คายก     -ยก, คายะกะ- ( แบบ ) น. ผู้ร้องเพลง, ผู้ขับร้อง. ( ป. , ส. ).
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• คายกคณะ    คายะกะ- น. หมู่คนผู้ขับร้อง, พวกขับร้อง, ลูกคู่. (ป., ส.).
• หยาบคายกับ    ดูถูก
• ทําหยาบคายกับคนอื่น    ทําระยํากับคนอื่น
• นโยบายการกําหนดราคา    นโยบายราคา
• ใช้ภาษาหยาบคายกับ    พูดด้วยคําหยาบคาย
• เรียกราคา    เรียกเงิน
• คมคาย    ว. ฉลาด, ไหวพริบดี, ทันคน, เช่น วาจาคมคาย พูดจาคมคาย สำนวนภาษาคมคาย, มีแววฉลาด เช่น หน้าตาคมคาย.
• คายตัว    v. รู้สึกระคายคัน have/feel an itch, ชื่อพ้อง: ระคายตัว ตัวอย่างการใช้: เด็กๆ เข้าไปวิ่งเล่นในทุ่งหญ้า ตกเย็นคายตัวกันทุกคนจนต้องพาไปหาหมอ
• คายน้ำ    ปล่อยไอน้ำ
• คายัน    (แบบ) ก. ร้องเพลง, ขับร้อง, เช่น สยงสังคีตคายัน. (ม. คำหลวง มหาราช). (ป., ส.).
• ชายคา    น. ส่วนที่สุดของหลังคาที่ยื่นพ้นตัวเรือนออกมา.