คำจารึกบนหลุมฝังศพ คือ

• คำจารึกเหนือหลุมฝังศพ

• คำ     ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
• คำจารึก     คำกล่าวนำในหน้าแรก ๆ ของหนังสือ บท หรืออื่น ๆ คำศิลาจารึก คำแกะสลัก
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาร     ๑ จาน ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด. (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ).
• จารึก     ๑ น. ผู้ท่องเที่ยวไปเพื่อสั่งสอนหรือแสวงบุญเป็นต้น. ก. ท่องเที่ยวไปเพื่อสั่งสอนหรือแสวงบุญเป็นต้น. ๒ ก.
• กบ     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว บ ป พ ฟ ภ สะกด ว่า แม่กบ หรือ มาตรากบ. ๒ น. ชื่อสัตว์สี่เท้าสะเทินน้ำสะเทินบกในวงศ์ Ranidae ไม่มีหาง
• บน     ๑ ก. ขอร้องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยโดยให้คำมั่นว่าจะให้สิ่งของตอบแทนหรือทำตามที่ให้สัญญาไว้เมื่อเป็นผลสำเร็จ, บนบาน ก็ว่า. ว. เบื้องสูง,
• หลุม     หฺลุม น. ที่ซึ่งมีลักษณะเป็นบ่อ มักมีขนาดเล็กและตื้น, ที่ซึ่งขุดลงไปในพื้นดิน มีลักษณะตามต้องการเพื่อวัตถุประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น หลุมเสา
• หลุมฝังศพ     เนินหลุมฝังศพ หลุมศพ สุสาน ฮวงซุ้ย ป่าช้า ที่ฝังศพ ฮวงจุ๊ย ที่ตั้งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หลุม ใส่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ หินสุสาน ที่ปลงศพ
• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• ฝัง     ก. จมหรือทำให้จมลงไปจากระดับพื้นจนมิดทั้งหมดหรือมิดแต่บางส่วน เช่น ฝังศพ ฝังทรัพย์ ฝังเสา, ทำให้จมติดแน่นอยู่ในสิ่งต่าง ๆ เช่น ฝังเพชร ฝังลาย,
• ฝังศพ     v. สิ่งที่กระทำแก่ร่างของผู้ตาย โดยฝังร่างของของผู้ตายลงใต้พื้นดิน ตัวอย่างการใช้: นักปีนเขาช่วยกันฝังศพผู้เคราะห์ร้าย
• ศพ     น. ซากผี, ร่างคนที่ตายแล้ว. ( ส. ศว; ป. ฉว).
• คำจารึกที่หลุมฝังศพ    ข้อเขียนสั้น ๆ ที่สรรเสริญผู้ตาย
• คำจารึกเหนือหลุมฝังศพ    คำจารึกบนหลุมฝังศพ