คำประนาม คือ

• การกล่าวหา
  การกล่าวโทษ
  การใส่ความ

• คำ     ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระนาม     น. ป่ารกฉำแฉะ เรียกว่า ป่าระนาม, ระนัม ก็ว่า.
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• นาม     นามมะ- น. ชื่อ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนาม; คำชนิดหนึ่งในไวยากรณ์ สำหรับเรียกคน สัตว์ และสิ่งของต่าง ๆ; สิ่งที่ไม่ใช่รูป คือ จิตใจ, คู่กับ รูป. ( ป.
• คำประกาศ    n. เนื้อความที่บอกให้รู้ทั่วกัน , ตัวอย่างการใช้: ข้าพเจ้าอ่านคำประกาศกล่าวสดุดีหน่วยต่างๆ ที่ทำการรบในศึกคราวนี้ clf.: ฉบับ
• คำประสม    น. คำที่เกิดจากการนำคำมูลที่เกิดอิสระได้ตั้งแต่ ๒ คำขึ้นไปมาประสมกันแล้วกลายเป็นคำใหม่ที่มีความหมายใหม่ขึ้นมาอีกคำหนึ่ง เช่น ลูกเสือ ลูกน้ำ แขกยาม เครื่องใน ไฟฟ้า.
• คำประสาน    น. คำที่เกิดจากการนำคำตั้งแต่ ๒ คำขึ้นไปมาประกอบกัน อาจเป็นคำที่เกิดอิสระไม่ได้ ๒ คำมาประกอบกัน เช่น ชดช้อย ครื้นเครง หรือเป็นคำที่เกิดอิสระไม่ได้คำหนึ่งประกอบกับคำที่เกิดอิสระได้อีกคำหนึ่ง เช่น ชาว
• พระนาม    นาม ชื่อ
• คำปรึกษา    n. ความเห็นเชิงแนะนำ , ชื่อพ้อง: ข้อคิดเห็น, คำแนะนำ, ข้อเสนอแนะ ตัวอย่างการใช้: ทุกคนควรถนอมสายตาด้วยตนเองเพราะแพทย์เป็นแต่เพียงผู้ให้คำปรึกษาแนะนำเท่านั้น clf.: เรื่อง
• คำลักษณะนาม    n. คำนามที่แสดงลักษณะของสิ่งต่างๆ ชื่อพ้อง: ลักษณนาม ตัวอย่างการใช้: คำว่า ท่าน เป็นได้ทั้งคำสรรพนามบุรุษที่สอง คำสรรพนามบุรุษที่สาม หรือคำลักษณนามก็ได้
• ป่าระนาม    น. ป่าที่มีน้ำฉำแฉะ.
• การประนามอย่างรุนแรง    การกล่าวดูหมิ่น การด่าว่า การด่าว่าอย่างรุนแรง การใช้ผรุสวาท คำผรุสวาท ผรุสวาท