คำเทียบ คือ

• น. แบบสอนอ่านที่แจกตามรูปตามมาตรา ก กา กง กน ฯลฯ เช่น ก กา กิ กี ฯลฯ เป็นคำเทียบของแม่ ก กา กง กัง กาง กิง ฯลฯ เป็นคำเทียบของแม่ กง.

• คำ     ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทียบ     ก. เอามาให้ติด เช่น จอดเรือเทียบท่า เทียบรถ, เอามาให้ใกล้กัน เช่น เอาเรือเล็กเข้าเทียบเรือใหญ่, เปรียบ เช่น เอาผ้า ๒ ชิ้นมาเทียบสีกัน; จัด, แต่ง,
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• คำเฉย    คำอุทานที่หยาบคาย สัจจะ
• คำเชิญ    การเชิญ การเชื้อเชิญ บัตรเชิญ
• คำเชื่อม    n. คำที่มีหน้าที่ทำให้ความประสานคล้องจองกันหรือขัดแย้งกัน ตัวอย่างการใช้: อาจารย์บอกว่าบทความของฉันใช้คำเชื่อมยังไม่ดีเท่าที่ควร เลยต้องเอามาแก้ใหม่ clf.: คำ
• คำเติม    น. คำที่เติมข้างหน้า ตรงกลาง หรือ ข้างหลัง ของคำตั้งในภาษาคำติดต่อ.
• คำเตือน    การเตือน
• คำเป็น    น. คำสระยาวที่ไม่มีตัวสะกด และคำในมาตรา กง กน กม เกย เกอว.
• คำเมือง    น. ภาษาถิ่นของคนในถิ่นพายัพของประเทศไทย.
• คำเย้ย    การทำเสียงหยอกล้อเจ้าบ่าวเจ้าสาวในวันแต่งงาน คำหยอกล้อ
• คำเสก    n. คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ ชื่อพ้อง: คาถาอาคม, มนต์, คาถา
• ทำเนียบ    ๑ น. ที่พักทางราชการของผู้มีตำแหน่งสูง เช่น ทำเนียบผู้สำเร็จราชการ, ที่ทำการของคณะรัฐบาล เรียกว่า ทำเนียบรัฐบาล. ๒ ก. เทียบ, เปรียบ. น. การลำดับตำแหน่งหน้าที่ซึ่งวางเป็นระเบียบแบบแผนขึ้นไว้ เช่น ทำเ
• ลำเมียบ    ก. ตีแต่งเหล็กที่เป็นรูปอยู่แล้วให้เรียบเป็นมัน, ละเมียบ ลำเลียบ หรือ ลำเวียน ก็ว่า.