ค่อยเสื่อมลง คือ

• กร่อนทีละน้อย
  ค่อยๆ สึกกร่อน

• ค่อ     ( ถิ่น-อีสาน ) น. ปลาช่อน. ( ดู ช่อน ).
• ค่อย     ๑ ว. ใช้ประกอบหลังนามหรือกริยา หมายความว่า ไม่ดัง, เบา, เช่น เสียงค่อย พูดค่อยเดินค่อย ๆ อย่าลงส้น; ไม่แรง, เบามือ, เช่น นวดค่อย ๆ จับค่อย ๆ. ๒
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสื่อ     น. สาด, เครื่องสานชนิดหนึ่งสำหรับปูนั่งและนอน.
• เสื่อม     ก. น้อยลง, หย่อนลง, เช่น เครื่องจักรเมื่อใช้ไปนาน ๆ คุณภาพก็ค่อย ๆ เสื่อมไป, เสีย เช่น เสื่อมเกียรติ, ค่อย ๆ ลดลง เช่น ความจำเสื่อม,
• เสื่อมลง     ทำให้เลวลง เลวลง แตกสลาย ด้อยลง ตกต่ํา ทรุดโทรม เสื่อมถอย เสื่อมโทรม ทําให้แย่ลง แย่ลง ถอยหลังเข้าคลอง หวนกลับ ชราภาพ แก่ตัวลง ต่ํา ถดถอย น้อยลง
• สื่อ     ก. ติดต่อให้ถึงกัน เช่น สื่อความหมาย, ชักนำให้รู้จักกัน. น. ผู้หรือสิ่งที่ติดต่อให้ถึงกันหรือชักนำให้รู้จักกัน เช่น
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• มล     มน, มนละ- น. ความมัวหมอง, ความสกปรก, ความไม่บริสุทธิ์; สนิม, เหงื่อไคล. ว. มัวหมอง, สกปรก, ไม่บริสุทธิ์. ( ป. , ส. ).
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• ค่อยๆเสื่อมลง    กร่อนทีละน้อย ค่อยๆ สึกกร่อน ค่อยๆ กัดกร่อน
• ค้อมลง    ต่ําลง ถ่อม
• การเสื่อมลง    การโรยรา การลดค่า ความตกต่ํา ความเสื่อม ความเสื่อมโทรม การเลวลง ภาวะเสื่อมโทรม ความทรุดโทรม การด้อยลง การเสื่อมถอย
• ทําให้เสื่อมลง    ทําให้ด้อยลง ทําให้ตกต่ํา ทําให้ทรุดโทรม ทําให้เลวลง ทําให้เสื่อมโทรม