ค่าตั๋วรถประจำทาง คือ
"ค่าตั๋วรถประจำทาง" การใช้"ค่าตั๋วรถประจำทาง" อังกฤษ"ค่าตั๋วรถประจำทาง" จีน
- ค่า น. มูลค่าหรือราคาของสิ่งใด ๆ ทั้งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม ที่มีประโยชน์ในทางใช้สอย แลกเปลี่ยน หรือทางจิตใจเป็นต้น บางอย่างก็ประเมินเป็นเงินได้
- ค่าตั๋ว n. เงินที่จ่ายในการซื้อบัตร เช่น ค่าโดยสารพาหนะ บัตรเข้าชมต่างๆ ตัวอย่างการใช้: ค่าตั๋วในการเข้าชมคอนเสิร์ตนี้ราคาต่ำสุด 500 บาท
- ตั๋ว น. บัตรบางอย่างที่แสดงสิทธิของผู้ใช้ เช่น ตั๋วรถ ตั๋วหนัง. ( จ. ).
- วร วะระ-, วอระ- น. พร; ของขวัญ. ว. ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, เลิศ. ( ป. , ส. ).
- รถ รด, ระถะ- น. ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป เช่น รถม้า รถยนต์ รถไฟ; ( กฎ ) ยานพาหนะทุกชนิดที่ใช้ในการขนส่งทางบกซึ่งเดินด้วยกำลังเครื่องยนต์
- รถประจำทาง น. รถโดยสารที่วิ่งอยู่บนเส้นทางใดเส้นทางหนึ่งเป็นปรกติ.
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ประ ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
- ประจำ ว. เป็นปรกติ, เสมอ, เช่น มาเป็นประจำ นั่งประจำ; เฉพาะ เช่น ตราประจำกระทรวง ตราประจำตำแหน่ง; ที่กำหนดให้มีเป็นปรกติ เช่น งานประจำปี,
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- จำ ๑ ก. กำหนดไว้ในใจ, ระลึกได้, เช่น จำหน้าได้. ๒ ก. ลงโทษด้วยวิธีเอาโซ่ตรวนล่ามไว้ เช่น จำโซ่ จำตรวน, ลงโทษด้วยวิธีขัง เช่น จำคุก. ๓ ก.
- ทา ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
- ทาง ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
- ขึ้นรถประจำทาง ขึ้นรถบัส นั่งรถบัส ขึ้นรถเมล์ นั่งรถเมล์ นั่งรถประจำทาง ขึ้นรถโดยสารประจำทาง นั่งรถโดยสารประจำทาง
- คนขับรถประจำทาง คนขับรถบัส คนขับรถโดยสาร พนักงานขับรถบัส พนักงานขับรถประจำทาง
มือถือ