คํากล่าวโทษ คือ

• ข้อกล่าวหา
  ข้อหา

• คํา     ชื่อ ศัพท์ คํารวมเสียง คําพูด คํากล่าว ถ้อยคํา วจี วาจา เสียงพูด
• คํากล่าว     คําปรารภ คํา คําพูด ถ้อยคํา วจี วาจา กถา คําอธิบาย เรื่อง คําบอกเล่า คติพจน์ คําพังเพย สุภาษิต พจน์ วจนะ วลี
• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• กล่า     กฺล่า ( โบ ; กลอน ) ก. ควัก, แขวะ, แหวะ, เช่น อีกกรบอกหววมึงกูจะผ่า กูจะกล่าเอาขวนนหววมึงออกแล. ( ม. คำหลวง ชูชก).
• กล่าว     กฺล่าว ก. บอก, แจ้ง, พูด, เช่น กล่าวคำเท็จ; แสดง เช่น กล่าวเกลาอรรถเอมอร. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์); ขับร้อง เช่น จะกล่าวกลอนแก้ไข. ( อิเหนา );
• กล่าวโทษ     ก. แจ้งว่ากระทำผิด.
• ล่า     ก. ถอย (ใช้แก่คนจำนวนมาก ๆ) เช่น ล่าทัพ, บางทีก็ใช้เข้าคู่กันเป็น ล่าถอย เช่น กองทัพต้องล่าถอย; เที่ยวติดตามหา (เพื่อจับ ฆ่า หรือเพื่อการกีฬา
• โท     ว. สอง, ชั้นที่ ๒ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้นหรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือ วิทยฐานะ ต่ำกว่าเอก สูงกว่าตรี) เช่น ร้อยโท ข้าราชการชั้นโท ปริญญาโท;
• โทษ     โทด, โทดสะ- น. ความไม่ดี, ความชั่ว, เช่น โทษแห่งความเกียจคร้าน, ความผิด เช่น กล่าวโทษ, ผลแห่งความผิดที่ต้องรับ เช่น ถูกลงโทษ, ผลร้าย เช่น
• กล่าวโทษว่าเกิดจาก    ตําหนิ
• การกล่าวโทษ    การตำหนิติเตียน การฟ้องร้อง การกล่าวหา การใส่ความ คำประนาม
• ภาวะที่ถูกกล่าวโทษดังกล่าว    การกล่าวโทษเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารชั้นสูงของรัฐบาลโดยสภาผู้แทนราษฎรต่อสภาสูง ของสหรัฐอเมริกา การไม่เชื่อถือ
• การกล่าวโทษใส่ร้าย    การใส่ร้ายป้ายสี การสบประมาท การใส่ร้าย สิ่งที่หมิ่นประมาทหรือใส่ร้ายผู้อื่น
• รำชั่วโทษพากย์    (สำ) ก. ทำไม่ดีหรือทำผิดแล้วไม่รับผิด กลับโทษผู้อื่น, รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง ก็ว่า.
• คุ้มโทษ    (โบ) ก. ได้รับความคุ้มกันที่จะไม่ต้องถูกลงโทษ เช่น อหนึ่งผู้ตามโจรได้รบพุ่งฟันแทงมีบาดเจบท่านว่าคุ้มโทษ. (สามดวง).