คําฟ้อง คือ

• ฟ้อง

• คํา     ชื่อ ศัพท์ คํารวมเสียง คําพูด คํากล่าว ถ้อยคํา วจี วาจา เสียงพูด
• ฟ้อ     ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างงูเห่าขู่. ๒ ว. เพริศพริ้ง, กระชุ่มกระชวย, สดชื่น, เช่น หนุ่มฟ้อ ยังฟ้ออยู่.
• ฟ้อง     ก. กล่าวหาหรือกล่าวโทษต่อผู้ใหญ่หรือต่อศาล เช่น ฟ้องครู ฟ้องศาล, แสดงให้รู้ เช่น มีหลักฐานฟ้องอยู่ในตัว; โดยปริยายหมายความว่า ขัดกัน, ไม่ตรงกัน,
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• คําฟ้องร้อง    ข้อกล่าวหา
• คําฟ้องแย้ง    ฟ้องแย้ง
• ค้ําฟ้า    ยาวนาน
• การใช้คําฟุ่มเฟือย    การใช้คําซ้ําโดยไม่จําเป็น ความซ้ําซ้อน ความฟุ่มเฟือย สํานวนยืดยาด สํานวนเยิ่นเย้อ
• ซึ่งใช้คําฟุ่มเฟือย    เกี่ยวกับการซ้ําคําโดยไม่จําเป็น ซึ่งใช้คํามากเกินไป
• ผู้พูดภาษาฟินนิค    ผู้พูดภาษาฟินแลนด์
• รองเท้าฟุตบอล    สตั๊ด รองเท้าสตั๊ด
• คันฉ่อง    น. เครื่องใช้ทำด้วยโลหะ ขัดจนเป็นเงา มีด้าม ใช้สำหรับส่องหน้า; ปัจจุบันเรียกกระจกเงามีกรอบ ๒ ชั้น สำหรับเอนเข้าออกได้ ตั้งบนโต๊ะเครื่องแป้ง.
• คุมท้อง    v. คุมกระเพาะอาหารหรือมดลูก
• คุยเขื่อง    (ปาก) ก. พูดจาแสดงความใหญ่โต.
• คูปอง    น. บัตรหรือตั๋วชนิดหนึ่งที่ใช้แลกของ ซื้อของ หรือใช้บริการขึ้นดอกเบี้ย หรือปันส่วนเครื่องอุปโภคบริโภคในเมื่อมีการควบคุม. (ฝ. coupon).