จอมขมังเวทย์ คือ

• พ่อมด
  หมอผี
  ผู้วิเศษ

• จอ     ๑ น. ชื่อปีที่ ๑๑ ของรอบปีนักษัตร มีหมาเป็นเครื่องหมาย. ๒ น. ผ้าขาวที่ขึงไว้สำหรับเชิดหนังหรือฉายภาพยนตร์เป็นต้น;
• จอม     น. ยอดที่สูงสุดของสิ่งที่มีฐานใหญ่ปลายเรียวเล็กขึ้นไป เช่น จอมเขา; ผู้ที่ยอดเยี่ยมในหมู่ เช่น จอมโจร.
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• ขม     ๑ ว. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด. ๒ น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Amaranthus วงศ์ Amaranthaceae มีหลายชนิด เช่น ผักขมหนาม ( A.
• ขมัง     ๑ ขะหฺมัง น. พรานธนู. ( ข. ขฺมาน่). ๒ ขะหฺมัง ( โบ ) ว. แรง, แข็งขัน, เช่น สองอาจแข็งขมังขึ้น แบ่งให้กันเสมอ. ( กำสรวล ).
• มัง     end. คำแสดงความไม่แน่ใจ, คำแสดงความคาดคะเน, (ใช้ไว้ท้ายประโยค) ชื่อพ้อง: กระมัง ตัวอย่างการใช้: เขาคงไม่อยากไปมัง
• เวท     เวด, เวทะ- น. ความรู้, ความรู้ทางศาสนา; ถ้อยคำศักดิ์สิทธิ์ที่ผูกขึ้นเป็นมนตร์หรือคาถาอาคม เมื่อนำมาเสกเป่าหรือบริกรรมตามลัทธิวิธีที่มีกำหนดไว้
• เวทย์     ว. พึงรู้, ควรรู้. ( ส. ).
• วท     สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย
• จอมขวัญ    น. ผู้ที่เป็นมิ่งขวัญอย่างยอดเยี่ยม หมายถึง หญิงที่รัก.
• หลังเวที    ด้านหลังเวที นอกเวที หลังฉาก
• จอมเขมือบ    คนกินทุกอย่างที่ขวางหน้า
• เวทย์มนตร์    n. คำศักดิ์สิทธิ์ที่บริกรรมแล้วให้สำเร็จความประสงค์ , , , ชื่อพ้อง: อาคม, คาถา, คาถาอาคม ตัวอย่างการใช้: เขาเกิดความกลัวขึ้นจึงได้ท่องเวทมนตร์ที่เคยร่ำเรียนมาเพื่อป้องกันตัว
• หวานอมขมกลืน    (สำ) ก. ตกอยู่ในฐานะที่จำต้องยอมรับ ไม่ว่าจะดีหรือร้าย พอใจหรือไม่พอใจก็ตาม.
• จองเวร    ก. ผูกอาฆาตพยาบาท.

• ก็แค่อาชญากร มันไม่ใช่พ่อมดจอมขมังเวทย์ซะหน่อย
• กล่าวถึงอัศวินผู้เกรียงไกร จอมขมังเวทย์ผู้ชั่วร้าย
• จอมขมังเวทย์ได้สาป ตระกูลโคแนนท์กับเบลคไว้
• แต่เจ้าต้องมีดาบอาบมนต์ เพื่อจัดการกับเจ้าจอมขมังเวทย์นี่
• ซีรี่ย์ อู๋ซิน จอมขมังเวทย์