จะให้เป็นเช่นนั้นก็ได้ คือ

• จะพูดเช่นนั้นก้ได้
  จะว่าไปแล้ว

• จะ     ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี จ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น แจ้งแจ้ง กร่อนเป็น จะแจ้ง แจ่มแจ่ม กร่อนเป็น จะแจ่ม
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เช่น     น. อย่าง, ชนิด, เช่น รู้เช่นเห็นชาติ เช่นนี้ เช่นใด. ว. เหมือน, ใช้นำหน้าคำประสมได้ แปลว่า อย่าง เช่น เช่นนี้ ว่า อย่างนี้, เช่นใด ว่า อย่างใด.
• เช่นนั้น     ฉันนั้น ดังนั้น อย่างนั้น นั้น โน่น จําพวกนั้น ผู้นั้น สิ่งนั้น เวลานั้น ตามนั้น เช่นนี้ เพียงนั้น บุคคลเช่นนั้น บุคคลเช่นนี้ เหมือนกัน แบบนั้น
• นั้น     ว. ใช้ประกอบนามหรือข้อความที่กล่าวอ้างมาแล้ว เช่น ในจดหมายฉบับนั้น ตามที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้นนั้น, ใช้ประกอบนามที่อยู่ไกลกว่า นี้ เช่น คนนั้น
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• ก็     ๑ สัน. แล้ว, จึง, ย่อม, เช่น พอหันหน้ามาก็พบเขาทำดีก็ได้ดี. ๒ นิ. ไขความ เช่น ถึงแก่กรรมก็ตายนั่นเอง ประสาทพิการก็บ้านั่นเอง,
• ก็ได้     ๑ นิ. แสดงความหมายเป็นส่วน ๆ หรือเน้นความให้มีน้ำหนักเท่ากัน เช่น บิดาก็ดี มารดาก็ดี ย่อมรักบุตร ยานี้กินก็ได้ ทาก็ได้. ๒ นิ.
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• จะพูดเช่นนั้นก้ได้    จะว่าไปแล้ว จะให้เป็นเช่นนั้นก็ได้
• ถึงแม้ว่าจะเป็นเช่นนั้นก็ตาม    ถึงกระนั้นก็ดี ถึงแม้ อย่างไรก็ตามถึงกระนั้น แต่กระนั้นก็ตาม แต่ทว่า โดยไม่คำนึงถึง ไม่เท่านั้น
• ซึ่งเหมาะที่จะให้เป็นของขวัญได้    ซึ่งพอจะอวดได้ ซึ่งเหมาะที่จะปรากฏตัวในที่สาธารณะ
• ซึ่งยากเกินกว่าจะทําให้เชื่อได้    ซึ่งไม่อาจทําให้เชื่อได้