จักขุวิญญาณ คือ

• น. ความรู้อันอาศัยทางตาเกิดขึ้น.

• จัก     ๑ ก. ทำให้เป็นแฉก ๆ หรือหยัก ๆ คล้ายฟันเลื่อย, เอาคมมีดผ่าไม้ไผ่หรือหวายให้แตกจากกันเป็นเส้นบาง ๆ. ว. เป็นแฉก ๆ หรือหยัก ๆ. ๒ ( ไว )
• จักขุ     น. ตา. ( ป. ; ส. จกฺษุ).
• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วิญญาณ     น. สิ่งที่เชื่อกันว่ามีอยู่ในกายเมื่อมีชีวิต เมื่อตายจะออกจากกายล่องลอยไปหาที่เกิดใหม่; ความรับรู้ เช่น จักษุวิญญาณ คือ ความรับรู้ทางตา โสตวิญญาณ
• ญาณ     ยาน, ยานะ-, ยานนะ- น. ปรีชาหยั่งรู้หรือกำหนดรู้ที่เกิดจากอำนาจสมาธิ, ความสามารถหยั่งรู้เป็นพิเศษ. ( ป. ; ส. ชฺาน).
• จิตวิญญาณ    ชีวิต วิญญาณ สปิริต จิตใจ จิตใต้สํานึก ความรู้สึกตัว
• วิญญาณชั่ว    วิญญาณร้าย วิญญาณชั่วร้าย
• ไม่มีจิตวิญญาณ    ไม่มีจิตใจ ไร้ความรู้สึก ไม่มีชีวิต
• ไม่ใช่จิตวิญญาณ    กระตุ้นความรู้สึก กระตุ้นรสชาติ ทางโลก หมกมุ่นในรสชาติ เกี่ยวกับราคะ เกี่ยวกับเนื้อหนังมังสา แห่งกาย ในทางกาม ในทางโลก
• วิญญาณชั่วร้าย    วิญญาณชั่ว วิญญาณร้าย
• วิญญาณร้าย    วิญญาณชั่ว วิญญาณชั่วร้าย ปีศาจ ผี
• ทําให้มีจิตวิญญาณ    ทําให้มีชีวิตจิตใจ
• สัญญาณ    น. เครื่องหมายหรือเครื่องแสดงไว้ให้เห็นหรือให้ได้ยินเป็นต้นแม้อยู่ในระยะไกล เพื่อให้รู้ล่วงหน้าจะได้ระวังอันตรายหรือกระทำตามที่บอกหรือแนะไว้ เช่น สัญญาณไฟจราจร สัญญาณธง ตีระฆังเป็นสัญญาณให้พระลงโบสถ
• อภิญญาณ    อะพินยา, อะพินยาน น. “ความรู้ยิ่ง” ในพระพุทธศาสนามี ๖ อย่าง คือ ๑. อิทธิวิธิ การแสดงฤทธิ์ได้ ๒. ทิพโสต หูทิพย์ ๓. เจโตปริยญาณ ญาณรู้จักกำหนดใจผู้อื่น ๔. ปุพเพนิวาสานุสติญาณ การระลึกชาติได้ ๕. ท
• ก่อให้จิตวิญญาณหรือชีวิตเข้าไปใน    ทําให้มีชีวิต