จัณฑวาตา คือ
- (แบบ) น. ลมร้าย เช่น จัณฑวาตารำพายพาน. (สมุทรโฆษ).
- จัณฑ จันทะ-, จัน ว. ดุร้าย, หยาบช้า, เกรี้ยวกราด, ฉุน, ฉุนเฉียว; ราชาศัพท์ใช้เรียกสุราหรือเมรัยว่า น้ำจัณฑ์. ( ป. , ส. ).
- วา ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
- วาต วาตะ- น. ลม. ( ป. , ส. ).
- ตา ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
- ทัณฑวิทยา ทันทะ- น. วิชาที่ศึกษาเกี่ยวกับวิธีลงโทษผู้กระทำผิดทางอาญา. (อ. penology).
- นักทัณฑวิทยา นักทัณฑศาสตร์
- จัตวาทัณฑี น. ชื่อโคลง ๔ ชนิดหนึ่ง ซึ่งบาท ๒ ใช้พยางค์ที่ ๔ สัมผัส เช่น fig013.jpg (ท้าวไทยนฤเทศข้า ขับหนี ลูกราชสีพีกลัว ไพร่ฟ้า พลเมืองบดูดี ดาลเดียด กระเหลียดลับลี้หน้า อยู่สร้างแสวงบุญ.) (ช
- จักรวาต -วาด น. ลมบ้าหมู (ลมหมุน). (ส.).
- จัณฑ- จันทะ-, จัน ว. ดุร้าย, หยาบช้า, เกรี้ยวกราด, ฉุน, ฉุนเฉียว; ราชาศัพท์ใช้เรียกสุราหรือเมรัยว่า น้ำจัณฑ์. (ป., ส.).
- จัณฑ์ จันทะ-, จัน ว. ดุร้าย, หยาบช้า, เกรี้ยวกราด, ฉุน, ฉุนเฉียว; ราชาศัพท์ใช้เรียกสุราหรือเมรัยว่า น้ำจัณฑ์. (ป., ส.).
- ความมีหน้าตา ความมีชื่อเสียง ความมีหน้ามีตา
- จัณฑาล จันทาน ว. ต่ำช้า. น. ลูกคนต่างวรรณะ. (ส. จณฺฑาล ว่า ลูกที่บิดาเป็นศูทร มารดาเป็นพราหมณ์).
- ตาติ ชาคส์ ตาติ ชาคส์ ตาติสเชฟ
- ตาตี่ น. ตาที่หนังตาบนตกลงมาจนเกือบปิด ทำให้เบิกตากว้างไม่ได้.
- ทัณฑฆาต ทันทะ- น. ชื่อเครื่องหมายสำหรับฆ่าอักษรที่ไม่ต้องการออกเสียง มีรูปดังนี้ ์.
มือถือ