จุฑารัตน์ คือ

• น. เครื่องประดับจุก. (ส.).

• จุ     ๑ ก. มีขนาด ปริมาณ หรือจำนวนบรรจุ เช่น ขวดใบนี้จุน้ำได้ ๑ ลิตร ลิฟต์นี้จุคนได้ ๑๐ คน. ว. มาก เช่น กินจุ. ๒ ว.
• จุฑา     ( แบบ ) น. จุก, โดยปริยายหมายถึงที่สูงสุดของศีรษะ เช่น ยอด หัว มงกุฎ, จุฬา ก็ว่า. ( ส. จูฑา; ป. จูฬา).
• รัต     ๑ ก. ยินดี, ชอบใจ, มักใช้ประกอบท้ายสมาส เช่น วันรัต = ผู้ยินดีในป่า. ( ป. , ส. รต). ๒ น. ราตรี, กลางคืน, มักใช้ประกอบท้ายคำ เช่น ทีฆรัต
• รัตน     รัดตะนะ-, รัด, รัดตะ- น. แก้วที่ถือว่ามีค่ายิ่ง เช่น อิตถีรัตนะ คือ นางแก้ว หัตถิรัตนะ คือ ช้างแก้ว; คน สัตว์
• รัตน์     รัดตะนะ-, รัด, รัดตะ- น. แก้วที่ถือว่ามีค่ายิ่ง เช่น อิตถีรัตนะ คือ นางแก้ว หัตถิรัตนะ คือ ช้างแก้ว; คน สัตว์
• ตน     น. ตัว (ตัวคน) เช่น ตนเป็นที่พึ่งของตน; ลักษณนามใช้เรียกเทวดา ยักษ์ หรือพวกกายสิทธิ์ เป็นต้น เช่น ยักษ์ตนหนึ่ง เทวดา ๒ ตน.
• จัณฑาล    จันทาน ว. ต่ำช้า. น. ลูกคนต่างวรรณะ. (ส. จณฺฑาล ว่า ลูกที่บิดาเป็นศูทร มารดาเป็นพราหมณ์).
• จุฑามณี    น. ปิ่น, ราชาศัพท์ว่า พระจุฑามณี; มวยผมของพระพุทธเจ้า; ชื่อพระธาตุเจดีย์บรรจุพระเกศธาตุของพระพุทธเจ้าอยู่ที่ดาวดึงส์ เรียกว่า จุฑามณีเจดีย์, จุฬามณี ก็ว่า. (ส.; ป. จูฬามณี).
• จุฑามาศ    น. หย่อมผมกลางกระหม่อม. (ส.).
• จิตนาการ    ความคิดฝัน ความทะเยอทะยาน ความฝัน ความใฝ่ฝัน
• จินตนาการ    น. การสร้างภาพขึ้นในจิตใจ. (ป. จินฺตน + อาการ).
• จุฑาธิปไตย    -ทิปะไต, -ทิบปะไต น. พระเจ้าแผ่นดิน เช่น จงมาประสิทธิวจีพระจุฑาธิปไตย. (ปฐมมาลา).
• กรีฑารมย์    ว. เป็นที่ยินดีในกรีฑา เช่น สองท้าวเสมอกัน และควรที่กรีฑารมย์. (สมุทรโฆษ).
• ภัณฑารักษ์    พันทารัก น. ผู้ดูแลรักษาสิ่งของ โดยมากได้แก่จำพวกโบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ ในพิพิธภัณฑสถานเป็นต้น. (ส. ภาณฺฑารกฺษ).
• มณฑารพ    มนทารบ น. ชื่อต้นไม้ในเมืองสวรรค์, มณฑา ก็ใช้. (ป. มณฺฑารว).

• น .อ .หญิง จุฑารัตน์ เมฆมัลลิกา