จุดตกต่ําที่สุด คือ

• จุดต่ําสุด
  ช่วงตกต่ําที่สุด

• จุ     ๑ ก. มีขนาด ปริมาณ หรือจำนวนบรรจุ เช่น ขวดใบนี้จุน้ำได้ ๑ ลิตร ลิฟต์นี้จุคนได้ ๑๐ คน. ว. มาก เช่น กินจุ. ๒ ว.
• จุด     น. รอยหรือแต้มที่มีลักษณะกลม ๆ ปรากฏที่ผิวพื้น; ขีด, ระดับ, ขั้น, เช่น จุดเดือด จุดเยือกแข็ง, ที่ เช่น จุดหมาย จุดประสงค์;
• ตก     ก. กิริยาที่ลดลงสู่ระดับต่ำในอาการอย่างพลัดลง หล่นลง เช่น ตกบันได ตกต้นตาล เครื่องบินตก; ไหลลง, หยดลงมา, เช่น น้ำตก ฝนตก เหงื่อตก; ลดลง เช่น
• ตกต่ํา     ซบเซา เงียบเหงา ลดลง เสื่อม โทรม เลวลง แย่ลง ด้อยลง ทรุดโทรม เสื่อมถอย เสื่อมลง เสื่อมโทรม ถอยหลังเข้าคลอง หวนกลับ ตกอับ อับ อับจน ต่ํา ถดถอย
• ต่ํา     ตกลง ชั่ว น่ารังเกียจ น่าอดสู น่าอัปยศ เลว เลวทราม เลวทรามต่ําช้า ด้อย ทอหูก อกุศล น้อย ต่ํากว่า ต่ําต้อย ลดลง แย่ สาธารณ์ ทราม อยู่ข้างล่าง
• ต่ําที่สุด     น้อยที่สุด
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ที่สุด     น. ปลายสุด. ว. สุดท้าย เช่น ในที่สุด; ลักษณะที่ยิ่งหรือหย่อนกว่าสิ่งอื่น ๆ ทั้งหมดในพวกเดียวกัน เช่น ดีที่สุด ช้าที่สุด.
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• สุ     ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
• สุด     ก. สิ้น เช่น สุดกระแสความ สุดความ, หมด เช่น รักสุดหัวใจ, จบ เช่น สุดสายรถประจำทาง. ว. ปลายหรือท้าย เช่น สุดแดน สุดแผ่นดิน ในที่สุด,
• มาถึงจุดตกต่ําที่สุด    มาถึงจุดที่แย่ที่สุด
• ช่วงตกต่ําที่สุด    จุดตกต่ําที่สุด จุดต่ําสุด
• จุดตัด    ชุมทาง สี่แยก จุดที่ทาง 2 สายมาบรรจบกัน