จุลศักราช คือ

• น. ศักราชน้อย เริ่มตั้งภายหลังพุทธศักราช ๑๑๘๑ ปี (พุทธศักราชลบด้วย ๑๑๘๑ เท่ากับจุลศักราช).

• จุ     ๑ ก. มีขนาด ปริมาณ หรือจำนวนบรรจุ เช่น ขวดใบนี้จุน้ำได้ ๑ ลิตร ลิฟต์นี้จุคนได้ ๑๐ คน. ว. มาก เช่น กินจุ. ๒ ว.
• จุล     จุนละ- ว. เล็ก, น้อย, (มักใช้นำหน้าคำสมาส) เช่น จุลศักราช จุลพน. ( ป. จุลฺล).
• ศักร     สักกฺระ- น. พระอินทร์. ( ส. ; ป. สกฺก).
• ศักราช     สักกะหฺราด น. อายุเวลาซึ่งกำหนดตั้งขึ้นเป็นทางการ เริ่มแต่จุดใดจุดหนึ่ง ซึ่งถือว่าเป็นที่หมายเหตุการณ์สำคัญ เรียงลำดับกันเป็นปี ๆ ไป เช่น
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราช     ๑ ราด, ราดชะ- น. พระเจ้าแผ่นดิน, พญา (ใช้แก่สัตว์) เช่น นาคราช คือ พญานาค สีหราช คือ พญาราชสีห์, คำนี้มักใช้ประกอบกับคำอื่น,
• ราชกรณียกิจ    น. หน้าที่ที่พระราชาพึงกระทำ ใช้ว่า พระราชกรณียกิจ.
• จักรพัตราธิราช    จักรพรรดิ พระราชาธิราช
• พระราชกรณียกิจ    n. งานที่พระเจ้าแผ่นดินทรงกระทำ ตัวอย่างการใช้: พระราชกรณียกิจของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาของชาวโลก
• ราชกิจ    น. ธุระของพระราชา ใช้ว่า พระราชกิจ.
• ลบศักราช    ก. เลิกใช้ศักราชเก่า ตั้งศักราชใหม่แทน.
• เอกราช    เอกกะราด ว. เป็นอิสระแก่ตน, ไม่ขึ้นแก่ใคร.
• ราชวงศ์จิ้น    ราชวงศ์ฉิน
• กรุงบูจุมบูรา    เมืองหลวงประเทศบูจุมบูรา