จู้จี้เกินไป คือ

• จุ๋มจิ๋มเกินไป
  พิถีพิถันเกินไป
  ละเอียดลออเกินไป

• จู     น. ชื่อหมาชนิดหนึ่งตัวเล็ก ๆ ขนยาวปุกปุย เรียกว่า หมาจู.
• จู้     ๑ ( ถิ่น-อีสาน ) น. นม, ใช้ว่า นมจู้ เช่น มาฉกชักผ้าห่มชมชู นมจู้เจ้าเณรนี้ราคี. ( ขุนช้างขุนแผน ). ( ถิ่น-พายัพ ) ก. จี้, จ่อ, ไช. ๒ น.
• จู้จี้     ๑ ก. งอแง เช่น เด็กจู้จี้, บ่นจุกจิกร่ำไร เช่น คนแก่จู้จี้; พิถีพิถันเกินไป เช่น ซื้อของเลือกแล้วเลือกอีกจู้จี้มาก. ๒ ดู จี่ ๒ .
• จี     ว. ตูม เช่น สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กล้ำ. ( ทวาทศมาส ), พายัพว่า จี๋.
• จี้     ๑ น. เครื่องประดับมีรูปเหลี่ยม กลม หรือรี มักทำด้วยทองคำประดับเพชรพลอยเป็นต้น มีห่วงที่กรอบสำหรับห้อยคอ. ๒ ก.
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกิน     ว. พ้น, เลย, คำนี้ใช้แก่ลักษณะที่มีมากกว่าหรือยิ่งกว่ากำหนด เช่น เกินขนาด เกินฐานะ เกินเวลา เกินสมควร.
• เกินไป     ว. คำประกอบท้ายคำวิเศษณ์ เพื่อเน้นความหมาย แสดงว่าเกินกำหนด เกินพอดี เช่น กินมากเกินไป ดีเกินไป สุกเกินไป.
• กิน     ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• จุกจิกเกินไป    จู้จี้มากเกินไป
• จุ๋มจิ๋มเกินไป    จู้จี้เกินไป พิถีพิถันเกินไป ละเอียดลออเกินไป
• จู้จี้มากเกินไป    จุกจิกเกินไป
• จ่ายเงินมากเกินไป    ให้มากเกินไป
• จํานวนที่มากเกินไป    ส่วนเกิน ความเกินพอดี จํานวนที่เกิน จํานวนที่เกินควร ส่วนที่เพิ่มขึ้นมา

• ไม่ใช่เพราะว่านายจุกจิกจู้จี้เกินไป