ฉันทลักษณ์ คือ

• ฉันทะลัก
  น. ลักษณะแบบแผนคำประพันธ์ประเภทร้อยกรอง, ชื่อตำราไวยากรณ์ตอนที่ว่าด้วยลักษณะของคำประพันธ์.

• ฉัน     ๑ ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ก. กิน (ใช้แก่ภิกษุสามเณร). ๓ ว.
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• ทล     ทน ( แบบ ) น. ใบไม้, กลีบดอกไม้. ( ป. , ส. ).
• ลัก     ก. เอาสิ่งของที่เขาไม่ให้ไปด้วยอาการซ่อนเร้น, ขโมย, เช่น ลักทรัพย์, แอบทำ, ลอบทำ, เช่น ลักกินขนมในห้องเรียน ลักสูบบุหรี่ในห้องน้ำ. ว.
• ลักษณ     -สะหฺนะ น. สมบัติเฉพาะตัว เช่น น้ำมีลักษณะเป็นของเหลว ลูกบิลเลียดมีลักษณะกลม ลูกเต๋ามีลักษณะเหลี่ยม คนไทยมีลักษณะอ่อนโยน; ประเภท เช่น ใน ๓
• ลักษณ์     ลัก ( กลอน ) น. จดหมาย, เรียกเต็มว่า อักษรลักษณ์; ( โบ ) ลักษมณ์.
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• (ฉันทลักษณ์)    มาจาก ตำราสยามไวยากรณ์ ฉันทลักษณ์ ของ กรมศึกษาธิการ
• วิชาฉันทลักษณ์    วิชาเกี่ยวกับจังหวะและเสียงสัมผัสของบทกวี แบบแผนการเปล่งเสียง
• ฉินทฤกษ์    ฉินทะเริก น. ฤกษ์ตัดจุก.
• ตรีฉินทลามกา    -ฉินทะลามะกา น. ของแก้ลามกให้ขาดไป ๓ อย่าง คือ โกฐน้ำเต้า สมอไทย รงทอง.
• ฉันท-    ๑ ฉันทะ- น. ชื่อคำประพันธ์ประเภทหนึ่งที่วางคำ ครุ ลหุ เป็นแบบต่าง ๆ. (ป.). ๒ น. ความพอใจ, ความรักใคร่, ความชอบใจ, ความยินดี; ความร่วมความคิดความเห็นกัน เช่น ลงมติเป็นเอกฉันท์, ความไว้เนื้อเชื่อใจ เช
• ฉันท์    ๑ ฉันทะ- น. ชื่อคำประพันธ์ประเภทหนึ่งที่วางคำ ครุ ลหุ เป็นแบบต่าง ๆ. (ป.). ๒ น. ความพอใจ, ความรักใคร่, ความชอบใจ, ความยินดี; ความร่วมความคิดความเห็นกัน เช่น ลงมติเป็นเอกฉันท์, ความไว้เนื้อเชื่อใจ เช
• ฉินท    ฉินทะ- (แบบ) ก. ตัด, ขาด, ทำลาย. (ป., ส.).
• ฉินท-    ฉินทะ- (แบบ) ก. ตัด, ขาด, ทำลาย. (ป., ส.).