ฉับฉ่าย คือ

• การผสมกันหลายอย่าง
  การเก็บรวบรวมทุกสิ่งทุกอย่าง
  การเก็บรวบรวมหลายสิ่งหลายอย่าง
  ของจับฉ่าย
  ของผสม
  ของเบ็ดเตล็ด
  งานเลี้ยงที่คนทุกประเภทมาร่วมกัน
  จับฉ่าย
  ปกิณกะ
  สิ่งที่เป็นเศษเล็กเศษน้อย
  ส่วนผสมที่ยุ่งเหยิง
  อาหารผัดโป้ยเซียน

• ฉับ     ว. อาการที่พูดหรือฟันเป็นต้นอย่างเร็ว เช่น ฟันฉับ พูดฉับ ๆ; เสียงดังเช่นนั้น.
• ฉ่า     ว. เสียงน้ำมันเดือดเมื่อเวลาทอดของ; เสียงลูกคู่เพลงร้องรับจังหวะพ่อเพลงแม่เพลง; เสียงอื้ออึง เช่น จะชุมฉ่าชายจะมาก. ( ม. ร่ายยาว ชูชก);
• ฉับฉ่ำ    (กลอน) ว. ไพเราะ, เสนาะหู, เช่น ละครก็ฟ้อนร้อง สุรศัพทกลับขาน ฉับฉ่ำที่ตำนาน อนิรุทธกินรี. (บุณโณวาท).
• จับฉ่าย    น. ชื่ออาหารอย่างจีนชนิดหนึ่งที่ใส่ผักหลาย ๆ อย่าง; (ปาก) ของต่าง ๆ ที่ปะปนกันไม่เป็นสำรับ ไม่เป็นชุด. (จ.).
• ของจับฉ่าย    การผสมกันหลายอย่าง การเก็บรวบรวมทุกสิ่งทุกอย่าง การเก็บรวบรวมหลายสิ่งหลายอย่าง ของผสม ของเบ็ดเตล็ด งานเลี้ยงที่คนทุกประเภทมาร่วมกัน จับฉ่าย ฉับฉ่าย ปกิณกะ สิ่งที่เป็นเศษเล็กเศษน้อย ส่วนผสมที่ยุ่งเหย
• แกงจับฉ่าย    จับฉ่าย
• ฉิบหาย    ก. สูญหมด, เสียหมด, หมดเร็ว, ป่นปี้, โดยปริยายใช้เป็นคำด่า คำแช่ง หมายความเช่นนั้น. (ปาก) ว. มาก เช่น เก่งฉิบหาย.
• ฉุยฉาย    น. ชื่อเพลงร้องและท่ารำแบบหนึ่ง. ว. กรีดกราย.
• ฉี่    (ปาก) ก. ถ่ายปัสสาวะ. น. ปัสสาวะ. ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงของที่ทอดน้ำมัน; อย่างยิ่ง เช่น เงียบฉี่ ร้อนฉี่.
• ฉุ    ว. มีเนื้อไม่แน่น, ใช้แก่ อ้วน หรือ บวม เป็น อ้วนฉุ บวมฉุ.
• ฉู่    ว. โฉ่, ฟุ้ง, (ใช้แก่กลิ่นเหม็น); เสียงแมลงวันซึ่งตอมสิ่งของอยู่มาก ๆ.
• ฉีกเป็นสาย    ฉีกเป็นเส้นยาว
• ฉีดสายยาง    ฉีด ใช้สายยางฉีด
• ฉุนเฉียวง่าย    ขี้โมโห เจ้าอารมณ์ ใช้อารมณ์ ่ช่างใจน้อย ที่โกรธง่าย
• ทําให้ฉิบหาย    ทําลาย ทําให้เสียหาย ทําให้หมดสิ้น