ชฎิล คือ

• น. ผู้มีผมมุ่นเป็นชฎา, นักพรตพวกหนึ่งที่เราเรียกว่า ฤษี. (ป., ส.).

• ชฎา    pic028.jpg (ชฎา)ชะดา น. เครื่องสวมศีรษะรูปคล้ายมงกุฎ, ผมที่เกล้าเป็นมวยสูงขึ้น. (ป., ส. ชฏา).
• ชฎามังษี    น. โกฐชฎามังษี. (ดู โกฐชฎามังษี, โกฐชฎามังสี).
• ชฎามังสี    น. โกฐชฎามังษี. (ดู โกฐชฎามังษี, โกฐชฎามังสี).
• ชฎากลีบ    น. ชฎารูปเหมือนชฎาเดินหน แต่มีกลีบเป็นลายประดับมาก.
• ชฎาธาร    น. ผู้ทรงไว้ซึ่งชฎา.
• ชฎาพอก    น. ชฎาที่ทำสำหรับสวมพระศพเจ้านาย.
• ชฎาเดินหน    น. ชฎายอดงอนที่มีกลีบ.
• ชฎาแปลง    น. ชฎารูปเหมือนชฎากลีบแต่ไม่มีลวดลาย.
• รัชฎาภิเษก    รัดชะ- (โบ) น. รัชดาภิเษก.
• โกฐชฎามังษี    น. ชื่อเรียกรากแห้งของไม้ล้มลุกชนิด Nardostachys jatamansi DC. ในวงศ์ Valerianaceae.
• โกฐชฎามังสี    น. ชื่อเรียกรากแห้งของไม้ล้มลุกชนิด Nardostachys jatamansi DC. ในวงศ์ Valerianaceae.
• ชฎามหากฐิน    น. ชฎาที่ทำยอดเป็น ๕ ยอด มีขนนกการเวกปักตอนบน, ชฎาห้ายอด ก็เรียก.
• (ล.)    มาจากภาษาละติน
• ล.    ลิตร แอล
• ลิ    ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.