ชนิดดั้งเดิม คือ

• ชนิดท้องถิ่น
  ชนิดพื้นเมือง
  ชนิดสัตว์หรือพืชในท้องถิ่น
  ประชากรท้องถิ่น
  พืชท้องถิ่น
  สิ่งมีชีวิตท้องถิ่น
  สิ่งมีชีวิตเฉพาะถิ่น

• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• ชนิด     ชะ- น. อย่าง เช่น มี ๒ ชนิด, จำพวก เช่น คนชนิดนี้.
• นิ     ( โบ ) ใช้เสริมคำให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สำนักนิ.
• นิด     ว. เล็ก, น้อย.
• ดั้ง     ๑ น. เครื่องถือสำหรับปิดป้องศัสตราวุธ รูปคล้ายกาบกล้วย, โบราณใช้ว่า ด้าง ก็มี;
• ดั้งเดิม     ว. เก่าก่อน, เก่าแก่, เดิมที.
• เด     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
• เดิม     ว. แรก เช่น แต่เดิม, เก่า เช่น บ้านเดิม พระราชวังเดิม, ก่อน เช่น เหมือนเดิม. ( ข. เฎีม ว่า ต้น).
• ชนพื้นเมืองดั้งเดิม    คนพื้นเมือง ชนพื้นเมือง
• คงเดิม    v. เป็นอยู่แบบเดิมที่เคยเป็นมาไม่เปลี่ยนแปลง ชื่อพ้อง: เหมือนเดิม คำตรงข้าม: เปลี่ยนแปลง ตัวอย่างการใช้: รายได้ของเขายังคงเดิมแต่รายจ่ายเพิ่มขึ้นมากเรื่อยๆ
• ดังเดิม    adv. เหมือนที่เคยเป็นมา ชื่อพ้อง: ตามเดิม, เหมือนเดิม ตัวอย่างการใช้: เขาลั่นกุญแจประตูไว้ดังเดิม
• มีอารมณ์เดือดดาล    ไม่เป็นที่ถูกใจ
• ของเดิม    ต้นฉบับ ต้นแบบ สิ่งต้นแบบ
• อย่างเดิม    อย่างเคย เหมือนเดิม ดังเดิม
• เรื่องเดิม    ข้อความเดิม แหล่งอ้างอิงเดิม ต้นเรื่อง ที่มา เอกสารเรื่องราวเดียวกันที่เก็บรวมกัน ต้นตอ ที่เกิด เค้าเดิม เหตุเดิม

• ชนิดดั้งเดิมของการเย็บปักถักร้อยสำหรับทุกโอกาส
• ชนิดดั้งเดิมและผู้ให้บริการกระเป๋าสัมภาระใหม่