ชักชวนให้ซื้อของ คือ

• ชักชวนให้ลงเดิมพันในการแข่งม้า
  ดึงลูกค้า
  ทำนายม้า
  พูดคุยอวด
  ลอบดูการซ้อมม้า

• ชัก     ๑ ก. ดึงสายเชือกเป็นต้นที่ผูกอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้สิ่งนั้นเคลื่อนไหวไปตามต้องการ เช่น ชักว่าว ชักรอก; ดึง, ดึงออกมา, ดึงขึ้น, เช่น
• ชักชวน     ก. ชวนให้ทำด้วยกัน.
• ชักชวนให้ซื้อ     เสนอขาย ชวนให้เลือก ประกาศขาย โฆษณาให้ซื้อ
• กช     กด, กดชะ- ( กลอน ; ตัดมาจาก บงกช) น. ดอกบัว เช่น ดุจบัวอันบานชู กชกรรณิกามาศ. ( สมุทรโฆษ ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ กร เป็น กรกช เช่น
• ชว     ชะวะ- ( แบบ ) ว. เร็ว, (มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส) เช่น ชวการ ชวกิจ ชวเลข, แผลงเป็น เชาว์ ก็มี.
• ชวน     ชะวะนะ- ( แบบ ) น. ความเร็ว, ความไว, ความเร็วของปัญญาหรือความคิด, แผลงเป็น เชาวน์ ก็มี. ( ป. , ส. ). ๑ ก. จูงใจ, โน้มนำ, เช่น ชวนกิน;
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• ซื้อ     ก. เอาเงินตราแลกกับสิ่งของ.
• ซื้อของ     จับจ่าย จ่ายของ ซื้อ ซื้อหา
• ขอ     ๑ น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ๒ ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ๓ น.
• ของ     น. สิ่งต่าง ๆ. บ. แห่ง (ใช้สำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ครอบครอง).
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ชักชวนให้ลอง    ลวงให้ทํา ล่อให้ทํา
• ชักชวนให้กระทํา    ลวงให้ทําสิ่งผิด

• หรือแกพบว่าเขาดีกว่า ผู้ชักชวนให้ซื้อของ-การหลั่งเลือด-ชุดสูท