ชั่วครั้งคราว คือ

• ชั่วครั้งชั่วคราว
  เป็นครั้งคราว

• ชั่ว     ๑ น. ระยะ เช่น น้ำลึก ๓ ชั่วคน สูง ๓ ชั่วลำตาล, ระยะเวลา, สมัย, ครั้ง, เช่น ชั่วปู่ย่าตายาย ชั่วพ่อชั่วแม่. ๒ ว. เลว, ทราม, ร้าย,
• ครั้ง     คฺรั้ง น. คราว, หน, ที.
• ครั้งครา     ครั้ง ครา คราว หน
• ครั้งคราว     บางครั้งบางคราว
• รั้ง     ก. หน่วงเหนี่ยวไว้ เช่น รั้งตัวไว้ก่อน, เหนี่ยว เช่น แขนเสื้อรั้ง, ชักมา, ใช้กำลังเต็มที่เพื่อให้สิ่งที่มีแรงต้านทานเคลื่อนเข้ามาหรือหยุดอยู่ เช่น
• ครา     คฺรา น. ครั้ง, คราว, หน.
• คราว     ๑ คฺราว น. ครั้ง, หน, เช่น คราวหน้า คราวหลัง, รุ่น เช่น เด็ก ๒ คนนี้อายุคราวเดียวกัน, ใช้เป็นลักษณนาม เช่น สินค้าชนิดนี้ส่งเข้ามา ๓ คราว. ๒
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราว     ๑ น. แถว, แนว, เช่น ราวป่า; เครื่องยึดเหนี่ยวสำหรับเกาะหรือขึ้นลงเป็นต้น เช่น ราวบันได ราวสะพาน, เรียกไม้ โลหะ
• ชั่วคราว    ว. ชั่วระยะเวลาไม่นาน, ไม่ประจำ, ไม่ตลอดไป.
• ชั่วครู่ชั่วคราว    ชั่วขณะ ชั่วครู่ ชั่วแล่น
• ชั่วครั้งชั่วคราว    ฉาบฉวย ชั่วคราว ไม่ถาวร ไม่ยั่งยืน ไม่ยืนยาว ชั่วครั้งคราว เป็นครั้งคราว
• อยู่ชั่วคราว    ค้างคืน
• การยุติชั่วคราว    การยับยั้งชั่วคราว การยั้ง การหยุดชั่วคราว
• การอยู่ชั่วคราว    การค้างคืน การพักแรม

• ก็แค่ความสุขชั่วครั้งคราว ในชีวิตของพ่อเท่านั้น
• แค่เขาอยากเชยชมผู้หญิงชั่วครั้งคราว
• มันไม่มากไปกว่าเสน่หาชั่วครั้งคราว
• ชั้นได้อยู่กับแม่แค่ชั่วครั้งคราว
• ข้าแค่นัดเพื่อนมาสังสรรค์ชั่วครั้งคราว ท่านทำไมต้องโมโหมากมายด้วยคะ ?
• และเธอเป็นโสเภณีชั่วครั้งคราว
• เขาเล่นกับหล่อนชั่วครั้งคราว