ชานคลอง คือ
- (กฎ) น. พื้นที่จากริมตลิ่งถึงเชิงลาดคันคลองขนานไปกับคลอง.
- ชา ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
- ชาน ๑ น. กากอ้อยหรือกากหมากที่เคี้ยวแล้วเป็นต้น เช่น ชานอ้อย ชานหมาก. ๒ น. เรียกพื้นเรือนนอกชายคาว่า นอกชาน, พื้นที่นอกตัวเรือน ตัวเมือง
- นค นะคะ- ( แบบ ) น. ภูเขา. ( ป. , ส. ).
- คล คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
- คลอ คฺลอ ก. เคียงคู่กันไปอย่างคู่รักหรืออย่างสนิทสนม; ปริ่ม, ใกล้จะไหล, ในคำว่า น้ำตาคลอ หรือ น้ำตาคลอหน่วย; ทำเสียงดนตรีหรือร้องเพลงเบา ๆ
- คลอง คฺลอง น. ทางน้ำหรือลำน้ำที่เกิดขึ้นเองหรือขุดเชื่อมกับแม่น้ำหรือทะเล; ทาง, แนว, เช่น คลองธรรม.
- ลอง ๑ น. ของที่ทำรองรับไว้ชั้นใน เช่น ลองพระสุพรรณราช; ส่วนที่ประกอบชั้นนอกของพระโกศหรือโกศ เรียกว่า พระลอง หรือ ลอง. ๒ ก.
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- น้ำนอนคลอง น. น้ำในคลองซึ่งไหลลงไม่หมด เหลือน้ำอยู่มาก เพราะมีน้ำหนุนขึ้นมา.
- สั่นคลอน 1) v. ไม่มั่นคง , , , ชื่อพ้อง: ง่อนแง่น, คลอนแคลน ตัวอย่างการใช้: ชีวิตสมรสจะเริ่มสั่นคลอนในวัยกลางคน 2) adj. ไม่มั่นคง , , ชื่อพ้อง: ง่อนแง่น, คลอนแคลน ตัวอย่างการใช้: ผู
- เคลื่อนคลอน โคลง โยกโคลง
- เงินคล่อง เงินกู้ถูก
- ก่อนคลอด ก่อนเกิด
- ฝั่งคลอง n. ที่ดินริมน้ำเป็นขอบเขตลำคลอง ชื่อพ้อง: ฝั่ง ตัวอย่างการใช้: เขานั่งยองสูบยาอยู่บนฝั่งคลอง ตรงร่มเงาของต้นมะพร้าว clf.: ฝั่ง
- ริมคลอง ริมตลิ่ง ริมแม่น้ํา